United States or Andorra ? Vote for the TOP Country of the Week !
Dapouat icao Conde, na may capatauaran cung hindi namatay si Julietang hirang, tica mo ay linsad hindi rin macamtan ang han~gad mong gandang sa pusong candun~gan. At n~gayo'y lisan na iniyong pagcahimbing sa lupang mayapa't gaua n~g patalim, upang di lumauig buhay sa hilahil sintang dadamayan ang siyang hanapin."
Sa ibang candun~ga,i, ipinagbiyay
Sapagca at ualang munting ala-ala sa gutom at puyat, sa dusa,t, pan~gamba; loob ay payapa, laguing nagsasaya sa inang candun~gan na nagcacalara. Ang lahat nang bagay sa sang daigdigan pauang naghahandog nang caligayahan, di nagugunita yaong camatayan quiquitil nang buhay sa sang catauhan.
Caya n~ga pagdaca ang lahat nang ito sa lacás nang cuarta ay pauang napreso ang abang catuiran nalugmoc na rito sa abáng candun~gan nang dusang totoo. Bucód pa sa rito ay pauang nadamay sina Padre Lara, Sevilla at Dandan, Rosario, Guevarra, Hilario del Pilar, Tuason, Desiderio tagalog na tanán.
O ang "sino ang" ay di kaya "sinong" upang basahin namang gaya ng na kay P. Sayo?: "Ito ang mapait sa lahat nang dusa ¡sa aquin ay sinong mag-aala-ala!" Tungcol sa "nang", sa tulang: "Cung nasusuclám ca sa aquing candun~gan, lason sa pusô mo nang hindi binyagan"... ay "ang" ang nakalagay kay De los Santos at sa "Kun sino ..."; nguni't sa aming sipi at kay P. Sayo ay "nang" ang nakalagay.
Cung nasusuclám ca sa aquing candun~gan, lason sa púso mo nang hindi binyagan, nacucut-ya acóng dí ca saclolohan sa iyong nasapit na napacarauál. Moro aco,i, lubós na táong may dibdib, ay nasasacalo rin ng útos ng Lan~git, dini sa púso co,i, cusang natititic natural na leyng sa abá,i, mahapis.
Saka, ang "nang" diyan ay maaaring itinatalamitan ni Balagtas sa "candun~gan", at ang ibig niyang palitawing lason ay hindi ang "di binyagan" ang moro kundi ang "candun~gan ng hindi binyagan" ang kandungan ng morong sa malas ay kinasusuklaman ni Florante.
At hinila ni parì Dámaso si María Clara sa canyáng candun~gang tagláy ang isáng pagliyag na hindi nasasapantaha nino mang canyáng macacaya, tinangnán ang dalawáng camáy n~g dalaga, at siyá'y tinanóng sa pamamag-itan n~g titig.
Cong apuhapin co sa sariling isip ang suyúan namin nang pili cong ibig, ang pag luhâ niyá cong aco,i, may hapis naguiguing ligaya yaring madláng sáquit. ¡Ngunì sa abá co! ¡sauing capalaran! anópang halagá nang gayóng suyúan cun ang sin-ibig co,i, sa catahimican ay humihilig na sa ibáng candun~gan?
Ang uica ni San Ambrosio, ang cabooan ay napailandang sa himpapauid, naquiat sa alapaap, nag sumagui sa man~ga bitoin, naquiquiit sa man~ga Angeles, nag tuloy sa candun~gan nang Ama, hinan~go ang Verbo nang Dios, ipinanaog sa lupa,t, pinapag catauan tauo. Dito matantó nang man~ga magulang ang cataása,t, camahalan nang hiyas na pamuti nang anac nilang dalaga; Virgen ang Ina nang Dios.