Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 1 juni 2025
Haar klein hoofd zwoegde onder eene groote toque met een paradijsvogel. Een gouden halsketting, die het dubbel kon wegen van dengenen dien zij altijd droeg en waarmede zij, geloof ik, ook sliep, hing over hare schouders, en haar japon was vooral niet minder dan vuurrood. De kleine Hanna was gelukkig in 't wit, maar lag ook al aan een gouden ketting.
Zuchtend, zoo zegt Fruin, liet hij zich weer in 't nieuwe gareel spannen en zwoegde er in voort, zeven jaren lang, totdat in 1613, na den dood van Elias van Oldenbarneveld, de stad Rotterdam hem uitnoodigde haar pensionaris te worden. Wij mogen hier niet onvermeld laten, dat uit zijn advocatentijd dagteekent het bekende "Mare liberum" in 1609 te Leiden uitgegeven in 't belang der O-I. Compagnie.
Zij verwarden in elk geval Japansch met Chineesch, en 't ander vlaggetje: de driekleur, hielden zij zeker voor een Fransch. En ik zwoegde....! Eindelijk waren we weer klaar, en vooruit! Maar het is ongeloofelijk hoe je na zulk een ongeval wantrouwen in je banden krijgt. Je hebt het gevoel of ze nu voortdurend weer zullen plat-loopen; 'n gevoel alsof je over scheermessen rijdt.
Noah's roode neus werd nog rooder van boosheid en hij stak den weg over alsof hij aanstalten maakte, zijn bedreiging ten uitvoer te brengen; de vrouw stond zonder eenige verdere opmerking op en zwoegde weer naast hem voort. »Waar denk je vannacht te blijven, Noah?« vroeg ze, nadat zij een paar honderd yards voort waren geloopen.
Ach! ach! dat kan niet, ik kan niet weg, mijne ouders zouden zich dood treuren. Logikos vleide en smeekte; Mimosa schudde twijfelend het hoofd en haar boezem zwoegde onder den strijd. Ach! geliefde! zeide zij, hoe zullen wij doen, om elkander niet te verliezen? Hier moeten wij te zamen kom en om elkander te zien; wekelijks zal ik hier komen, alsof ik ter jacht ging....
De ridder hield de oogen zijdelings op haar; zijne borst zwoegde en zijn blik ontvlamde, als bereidde hij zich tot eenen harden strijd waarin hij eene pijnlijke wonde moest bekomen. Eensklaps zeide hij op eenen hollen toon, die van zijne overmatige ontsteltenis getuigde: "Dakerlia, ik ben ongelukkig; ik doorsta smarten die mij het leven ondraaglijk maken.
Nu wilde zij haar gedachten bepalen bij haar liefde, over de bitterheid van den dood zegevieren. Haar oogen fonkelden, en haar borst zwoegde: verder in zee, nog verder voorbij de punt van die landtong zou zij de branding ontmoeten, en geen spoor zou van haar overblijven. Nu zelfs zou zij het verleden niet ongedaan willen maken. Zij was er trotsch op hem te beminnen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek