Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 17 oktober 2025
HELMER. Een uurtje maar, langer niet. NORA. Ga jij ook weg, Kristine? Ja ik moet weg; ik moet nog een kamer zoeken. HELMER. Dan kunnen wij misschien zoo ver samen gaan. Hoe vervelend nu dat we zoo klein behuisd zijn, maar wij kunnen je onmogelijk.... MEVR. LINDE. Och welneen. Hoe kom je er bij! Dag Nora-lief, hartelijk dank voor alles! NORA. Tot ziens. Ja, zeg, je komt toch van avond terug?
Maar jij bent een soldaat, en soldaten zijn dapper. Toe, ga maar, je doet er mij zoo'n genoegen mee. Hier is mijn schort ze doen je heusch geen kwaad, de honden. Doe je 't?" "Kom aan dan maar," zei de soldaat, "bind me het touw maar om het middel en het schort er bij, anders kan ik mijne handen niet gebruiken. En nu tot ziens, Moedertje!"
Gedroogde bananen zullen het beste zijn... Als de bries aanwakkert, kruist u er tegen in. Hoe dichterbij u is, des te grootere ladingen kan ik meebrengen. Tot ziens." Hij stak zijn hand uit. De kapitein schudde haar, en kon bijna niet los laten. Hij scheen er zich aan vast te klemmen zooals een verdrinkende zeeman zich vastklemt aan een reddingboei.
Tot ziens, tot spoedigen ziens, tot spoedige beterschap, o mijn Liefde! Zoo riep Charis en de maagden voerden haar weg en de wondermeesters schudden steeds van het lachen terwijl hunne ronde mutsen als schelpen en hoornen tegen elkander bonsden en bogen. En ik, die mij belachelijk wist in hun oogen, ook al had Charis mijn gebalk aan gehoord voor haar naam, beloofde mijzelven nooit meer te balken.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek