United States or Eritrea ? Vote for the TOP Country of the Week !


Hij zag Mannaeï wel, maar gaf hem een teeken liever maar weer heen te gaan, daar Vitellius door zijn houding deed uitkomen, dat de dingen hem niet aangingen. De Farizeërs, die nog op hun ligbedden gebleven waren, raasden in duivelsche woede, ze sloegen de schotels stuk die vóór hen stonden. Men had hun Mecena's geliefkoosd gerecht opgediend, vleesch van den woudezel, een onreine spijze.

En woede, verbittering waren ver weggegaan. Hij had zich-zelf teruggevonden, zijn eigen ziel, z'n eigen innige leven met natuur, fantasie en ideeën.

Bovendien wilde hij ieder, die hem naderde, dadelijk te lijf gaan, en gedroeg zich zoo, dat er geen twijfel kon bestaan, of hij zou ons allen neergeveld hebben, als hij ons had kunnen bereiken. Hoe meer ik den ketting door een touw verlengde, des te doller werden zijne bewegingen, des te grooter zijn woede.

Verliest de toornige zijn heerschappij over het verstand, dan spreekt men van ~woede~. Gaat deze woede met groot getier of heftige bewegingen gepaard, dan gebruikt men ~razernij~. ~Drift~ is een snel opkomende opwelling van toorn, die evenwel spoedig weer voorbij gaat. In zijn had hij bijna zijn besten vriend vermoord. Hij wilde uit niet met ons meespelen.

Wat is ze pittig en mooi, in haar schielijk uitbarstende woede! Zoo moet ik haar toch nog eens eventjes goed opnemen, vóór ik haar verder over dat gekke gedoe ondervraag.

Daar hij een ontzaggelijke woede met zich omdroeg, waarmede hij geen weg wist, zeide hij drie maanden lang tot zijn dochter: u. Marius was zijnerzijds vol woede vertrokken. Een bijzonderheid, welke wij moeten vermelden, had zijn opgewondenheid nog verhoogd. Er zijn altijd kleine tegenspoeden, welke huiselijke tooneelen nog meer verwikkelen.

Reeds ziet hij een zijner schepen nemen; den bevelhebber verdrinken. Nu kent zijne woede en strijdlust geene palen. Krachtig spoort hij de zijnen aan. Een hevige aanval gelukt, en elf schepen zijn in zijne magt.

Ik kon Paul slechts met moeite ervan af stooten, en boven balde de heer Fusil zijn vuisten en uitte zijn woede in veel krachtige woorden. Op het rumoer kwam de pater uit het huis en kon de gemoederen eenigermate tot rust brengen, behalve Paul, die van woede schreide en aanhoudend er bij den heer Fusil op aandrong, van de veranda af te komen.

Ze lei hare magere handen op hare knieën, wachtte. Juffrouw Henriëtte sprak geen woord. En dan? .... En dan? .... En dan? Ze kreet het uit, sprong plotseling recht, ging 't uit hare keel rukken onder Henriëtte's aangezicht: Prij! Prij! ik zal 't u vertellen! Henriëtte keek verschrikt, ging leunen tegen den muur, zag ineens Lucia's woede uitschokken in een akeligen lach.

Deconinck antwoordde niet op de woorden van Breydel, en scheen iets gewichtigs te overwegen: op zijn aangezicht kwam soms een uitdrukking alsof hij zich geweld aandeed om een inwendige woede te verbergen. De Deken der beenhouwers bezag hem met nieuwsgierigheid, denkende dat er iets buitengewoons in de boezem van zijn diepzinnige vriend omging.