Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 22 juni 2025


Een week later, toen hij in de ziekenkamer de koerant zat te lezen, zeide hij: Zoû je 't naar vinden, als ik weêr eens uitging? Wat bedoel-je? Zoo 's avonds naar de opera of zo.... een enkele keer ... zie-je. Welnee, Jos, ik heb 't je immers zelf wel 'es gevraagd, dat te doen, ga gerust, dan heb je een beetje afleiding. Hij ging.

Ze kleurde van genoegen. "Hebben jullie al zóó vroeg gewandeld?" "Ja." "Hebben jullie... ruzie gehad?" "Nee"... "Welnee"... Lize zoende haar, ging het huis in. Op haar kamer gekomen, bleef ze wat drentelen voor het raam, keek door een kier van de neerhangende jaloezie en zag ze. Toen wierp zij haar parasol en haar handschoenen op 't bed, zakte er stil bij neer en begon te huilen.

"Welnee; 't is niet zoo erg, dat ik 't vervelend vind nog verder te moeten, maar net zooveel, dat ik straks zal genieten, als we zitten. 't Is wel gezond je lichaam 's moe te maken; dat gebeurt ons niet dikwijls." "Nee; wat leven we altijd vreeselijk ver van de natuur." ", kijk 's; daar duiken Hoefman en Lize weer op; maar wat heeft-ie toch op z'n rug? Is-tie nat geworden?

De meneer met de ridderorde tilt dan het tienjarig kind er bij, dat weer in het leertje bijt, zoodat Colibri haar zusje in den mond draagt. "Bravo!" Maar het is nog niet gedaan. Welnee. De meneer met de ridderorde doet een riem om de lendenen van het bleek tienjarig kind, tilt het nog eens op en Colibri bijt opnieuw in een leertje dat achter aan den riem vastzit.

Woord Van De Dag

verduldige

Anderen Op Zoek