Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 25 juli 2025
Tut tut tut, madam, Noem gulder mij "vreiwe" meniers. We 'n zijn wij moar simpele wirkmeinschen, meniers. Kom binnen as 't ulder blieft. Zij traden binnen, hun hooge gestalten onder 't laag deurgewelf buigend. Fonske leidde hen in 't slaapvertrek, liet hun daar zijn schilderijen zien.
"En gij, vreiwe, stemt-e gij euk toe?" vroeg meneer Waelckens aan Rozeke's moeder, zonder op vaders grappigen toon in te gaan. "Ha, 'k zal wel moeten, e-woar; maar 't es spijtig da ze nog zeu jonk es." "Joa moar, stemt-e toe of stemt-e niet toe?" vroeg meneer Waelckens met een begin van ongeduld. "O joa joa ik, joa joa ik, menier Woalkes. Z'n moên ulder moar weiren, e-woar?
De Engelsche kende tè weinig Vlaamsch om met de menschen een gesprek te kunnen voeren en daarom nam de jonkvrouw zelve het woord. Zij stak de hand uit naar een pakje, dat de gouvernante droeg, en gaf het met een aarzelend-bedeesden glimlach aan de moeder: As 't ou blieft, vreiwe, dat es veur de winter. O, merci, mejonkvreiwe, ge zij wel bedankt, wel duuzen keers bedankt.
Zij sloeg even haar fletsen blik op naar Alfons, die haar schuchter en eerbiedig groetend te gemoet kwam, maar dadelijk gingen haar oogen zich vestigen op Rozeke, en zij vroeg, hortend en hijgend, alsof zij zich het meisje en de reden van hun bezoek niet goed meer herinnerde: "Zij-je van doage... meschien getreiwd... en es dat de vreiwe?"
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek