Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 31 mei 2025
Als de Taï-ping Lao-Shen zijn kamp had opgeslagen in dit bergachtig gedeelte der provincie, dan had hij waarlijk zijn terrein niet slecht gekozen. Op een vraag van Kin-Fo vernam hij dat Lao-Shen daar werkelijk vertoefde. »Ik verlang terstond bij hem gelaten te worden," sprak Kin-Fo. »Dat zal geschieden!" was het antwoord.
Het antwoord van den skydskarl had toch eenige aandoening in het moederlijke hart teweeggebracht, want vrouw Hansen herhaalde hare vraag eenigermate onstuimig. »Wat is er met Joël?.... Is hem iets overkomen?.... Spreek dan toch, mijn jongen!" »Dat hem iets overkomen zou zijn?.... Dat weet ik niet. Maar wel weet ik, dat hij iets gekregen heeft." »Wat?"
Leven de oude dienstboden nog, waaraan wij van kindsbeen af gewend waren, of zullen wij op ons aanschellen deze of gene onbekende neepmuts zien verschijnen, die, alleen de bovendeur openende, en met een verbaasd gelaat de ontroering bespeurende, die op het onze te lezen is, ons begroet met de ijskoude vraag: "wat is er van je dienst, Sinjeur?"
Ik laat nu daar, in-hoe-verre deze disparatie mogelyk en te verontschuldigen is, en stel dus niet de vraag of, byv. 'n gevoelig mensch 'n degelyk vleeschhouwer of scherprechter wezen kan misschien wel! doch wáár blyft het dat iemand die ongenoodzaakt z'n levensonderhoud zoekt in grove of nietige bedryven, blyk geeft van 'n laag standpunt.
Eer Jaapje het zelf wist, stond hij weer op zijn beenen. "Zoo, dat is eerst een brave jongen; je ziet nu wel, dat je geen slaag krijgt, als je maar doet wat ik je vraag. Komaan, Jaapje, je moest het boek eens gaan oprapen, dat je daar ginds neergesmeten hebt. Gauw hoor, breng 't onmiddellijk hier!" Jaapje wierp een steelschen blik naar meneer Bonnycastle en naar den stok.
Niemand van de familie was bij het huwelijk van Brutus Bonaparte tegenwoordig en vanaf dit oogenblik zien we Lucien meer op zich zelf staan. Louis had Paul en Virginie van Bernardin de Saint Pierre inmiddels onder handen genomen en dezen beroemden natuurkundige daarop stoutweg de vraag gesteld, wat er in dit boek waarheid, wat verdichtsel was.
Maar zouden deze brave dorpelingen wel weten, dat er nog andere wijsjes op het orgel zaten? Deze vraag kwam dadelijk bij John Cort op. En het was inderdaad niet waarschijnlijk, dat deze zwartjes zouden weten, dat indien een knopje in het orgel verschoven werd, er een andere melodie zou komen dan de wals uit de Freischütz.
Als een balsem op deze wond beloofde hij den kerkvorst op diens vraag of hij niets zou terugkrijgen van 't geen hij in grondgebied, o.a. de legatiën en inkomsten had verloren, dat hij in den materieelen toestand van den Heiligen Stoel langzamerhand verbetering zou brengen; ook wilde Napoleon zelfs terstond geldelijke steun verleenen, maar hij gaf daarbij te kennen, dat hij geen verraad kon plegen tegenover een staat, die hem gekozen had tot hoofd.
In één sprong was hij op den wal en bij zijne zuster, die hij liefderijk in de armen sloot. »Is Ole Kamp terug?" vroeg hij onstuimig en terstond na die broederlijke omarming. Zooals men ziet, was zijne eerste gedachte voor zijn vriend. Helaas, zijne vraag bleef onbeantwoord. Droefgeestig en terneergeslagen keek hij voor zich, terwijl hij den arm om het middel zijner zuster geslagen hield.
Maar is het waar? is het werkelijk waar?" Elinor wilde niet antwoorden. Hij herhaalde de vraag met nog meer aandrang. "Om Godswil, zeg het mij, is het gevaar geweken, of niet?" "Wij hopen het." Hij stond op, en liep door de kamer.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek