Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 20 juni 2025


Ook die verklaring ligt voor my. De lezer heeft immers reeds lang ingezien waarom ik zoo gemakkelyk afstand kon doen van alle aanspraken op juridieke echtheid der geschiedenis van Saïdjah? Het was zeer treffend optemerken hoe de beschroomde Verbrugge vóór de verwyten van Duclari op Havelaars woord durfde bouwen in een zaak die zoo noopte tot woordbreuk! En nog iets.

't Sel juffre Sipperman wese... w'nt juffre Sipperman k'mt ook, weetje... Ik weet alweer niet of 't inderdaad juffrouw Zipperman was die gescheld had, en de lezer mag me verwyten dat ik geschiedenissen vertel die ikzelf niet recht ken.

Myn hart bloedde echter: de stervende oogen van het dier zogten steeds naar de myne, en scheenen my myne wreedheid te verwyten: zy doofden eindelyk langzamerhand uit, en hy stierf. Ik was over zyne straf zoodanig aangedaan, dat, toen zy gereed gemaakt waaren, ik nog van hem, nog van zynen medemakker proeven konde, schoon ik zag, dat zy aan zommige anderen eene lekkere maaltyd verschaften.

Ik hoop lezers te treffen die me hier verwyten dat ik onrechtvaardig ben. 't Zou me aangenaam zyn aanleiding te vinden tot dupliek op de beschuldiging: Ge kunt niet wáár zyn, dat ge allen over één kam scheert. De opmerking is onjuist, maar welgemeend. Wie naar waarheid zoekt, mag en moet zoo spreken. Welnu, ik veroordeel niet allen. Ik sprak ditmaal niet van personen.

We vragen of 't Volk gebaat wordt door de mondknapheid van zoo'n babbelaar? Misschien werpt men my tegen dat ik die aan specialiteiten hun bekrompenheid verwyt, genoegen moest nemen met de ... generaliteit van iemand die over alles meespreekt, en dien men dus niet verwyten kan dat de kring waarin hy zich beweegt, te nauw is.

Zy vertrokken alle drie den zelfden dag, en ik bragt hen tot Killestein Nova, alwaar wy het middagmaal hielden; waar na ik, na het nemen van een teder afscheid, hen verliet. By myne te rug komst op de Hoop, had ik moeite om myne verontwaardiging binnen de paalen van omzigtigheid te houden, wanneer ik my de zorg, die ik voor myn eigen bloed droeg, door myne medgezellen hoorde verwyten.

Er zyn in den laatsten tyd schryvers opgestaan, die me verwyten dat ik niets of niet genoeg heb uitgericht, niets of niet genoeg veranderd, niets of niet genoeg tot-stand gebracht. Straks zal ik terugkomen op de bron waaruit zulke beschuldigingen voortkomen. Wat de zaak zelf aangaat ... ik erken volmondig dat er in Indie niets verbeterd is. Maar ... veranderd?

GRAVIN. Hy my verwyten myn gebreeken! JERONIMO. Een schreeuster. ORATYN. Zagt, myn Heer. GRAVIN. Een kakelaar. ORATYN. Hou, hou. JERONIMO. Die niet meêr pleiten durft. GRAVIN. Wat duivel raakt dat jou? Heb jy ’er nadeel by, zeg vent, schurk, schelm, verrader? JERONIMO. Goed, goed, de duivel een Steeboo, kom, kom. ORATYN. Niet nader. GRAVIN. Een Exploteur, kom, kom.

De vrouw die zich met Wouter bezighield, scheen te willen voortgaan met de niet ongewone fout, 'n beschonkene z'n schandelyken toestand te verwyten op 'n oogenblik dat-i onvatbaar is voor rede. Maar op-eens bedacht ze zich, en, van toon veranderend: Och, lieve god, 't is waar ook, riep ze, hoe kan ik zoo praten! 't Kind is van 't paard gevallen, de stumpert!

Het is zeker, dat eene Europeesche vrouw tot aan de toppen der vingers zoude bloozen, op het enkele denkbeeld van naakt in het openbaar te verschynen; maar opvoeding en vooröordeel doen alles, vermits het een ontwyffelbaare regel is, dat, wanneer men inwendig zig niets te verwyten heeft, men voorzeker van geene schaamte weten kan.

Woord Van De Dag

verduldige

Anderen Op Zoek