Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 9 juli 2025
Niet enkel in wat ik mij van de borst werp, Niet in mijn zuchten, in mijn wanhoop 's nachts, als ik in strijd ben met mijzelf, Niet in die lange, kwalijk onderdrukte bange zuchten, Niet in de vele eeden en beloften die ik brak, Niet in het krachtige en ontembare willen van mijn ziel, Niet in de ijle levenskracht der lucht, Niet in dit kloppen em bonzen van mijne slapen en polsen, Niet in dat wonderbare samentrekken en uitzetten in mijn binnenste, dat eenmaal zal ophouden, Niet in de vele wellustige wenschen die ik enkel aan de wolken heb toevertrouwd, Niet in de kreten, het gelach, de verwenschingen door mij uitgestooten als ik diep in de wildernissen alleen was, Niet in het schor gehijg door vastgeklemde tanden, Niet in klinkende en weêrklinkende woorden, kakelwoorden, echo's daarvan, doode woorden, Niet in het gemurmer mijner droomen terwijl ik slaap, Noch in dat andere gemurmer dier ongelooflijke droomen van elken dag, Noch in de leden en zinnen van mijn lijf, die U voortdurend aannemen en verstooten niet d
HELMER. Daarentegen kan breien nooit anders dan onschoon zijn; kijk maar: die vastgeklemde armen ... de breinaalden die op en neer gaan ... daar is iets Chineesch in die beweging.... Ja, dat was waarlijk uitstekende Champagne die ze daar schonken. MEVR. LINDE. Goeden nacht Nora, en wees niet meer eigenzinnig. HELMER. Goed gezegd, mevrouw Linde! MEVR. LINDE. Goeden nacht, mijnheer Helmer.
Op den leeuw volgt een tijger; op Ragaïs volgt Ascarik, de tweede Franken-koning. En is ook dit tweede stuk vorstelijk aas besprongen en verscheurd, dan eerst komt er rechtaf leven in het tooneel. Van vorsten was de voorraad schaarsch; van edelen en gemeenen is zij overvloedig. Bij gansche troepen jaagt men de weerlooze krijgsgevangenen in het perk; bij dozijnen laat men de grimmige bestiën leeuwen, tijgers, panthers en beren, allen door honger tot het uiterste van woede en vraatzucht aangedreven onder hen losbreken. Eenige duizenden strijdbare mannen geven op dien éénen namiddag onder klauw en tand den geest. En hoe hooger de stapels worden van lillend menschenvleesch, waarin de gedierten wroeten, des te doller wordt het razen van het dus onthaalde volk. De rood beloopen oogen puilen uit de kassen; de vastgeklemde tanden knarsen over elkaar; de scheefgetrokken monden brullen en gillen van genot........ Om de zinnen wat te bekoelen, besproeit men van tijd tot tijd de rijen met eenen stofregen van rozenwater den geur van wellust, dien dit geslacht, verfijnd in geneugte en in wreedheid, het liefst had n
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek