Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 15 juli 2025
Jean Valjean antwoordde: "Neen, nog niet." "Ge hebt hem dus van de barricade hierheen gebracht?" merkte Javert op. Hij moest wel zeer in gedachten verdiept zijn, daar hij niet verder naar deze verontrustende redding door het riool onderzocht en zelfs Jean Valjean's zwijgen op deze vraag niet opmerkte. Ook Jean Valjean scheen van een enkele gedachte vervuld.
Hoe! hij was dáár, dat wezen! wat kwam hij er doen? Hij slingerde rond, snuffelde, spiedde, maakte plannen! hij dacht: wel, waarom niet? hij sloop om zijn, Valjean's, leven, om zijn geluk, ten einde het te grijpen en weg te voeren. Jean Valjean voegde er bij: Ja, dat is het! Wat zoekt hij? een avontuur? Wat wil hij? een minnarij? Een minnarij! en ik!
Maar de duisternis had hem kunnen bedriegen; Jean Valjean's dood was officiëel, Javert bleef in grooten twijfel, en deze nauwgezette man legde, wanneer hij twijfelde, op niemand de hand. Hij volgde den man tot aan het huis-Gorbeau, en wist de oude vrouw uit te hooren, 't geen niet moeilijk was.
De knaap stond met den rug naar de zon gekeerd, die gouden draden in zijn haar vlocht en Valjean's woest gezicht met een bloedrooden glans kleurde. "Mijnheer," zei de kleine Savooiaard met dat kinderlijk vertrouwen, dat uit onwetendheid en onschuld bestaat; "mijn geldstuk?" "Hoe heet gij?" vroeg Valjean. "Kleine Gervais." "Ga heen," zei Valjean. "Geef mij eerst mijn geld!"
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek