Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 12 juli 2025


Een uur stoomens van haren mond, waar de Suriname een grooten bocht maakt, ligt op vlak terrein de stad Paramaribo. Van de rivier af bespeurt men weinig van de eigenlijke stad, daar langs den waterkant slechts pakhuizen en steigers en werven te zien zijn. Ik had mij van de ligging van Paramaribo dus ook niet heel veel voorgesteld en was zeer verrast, toen ik de stad voor 't eerst in 't oog kreeg.

Spreekt dit slechts van enkele feiten, een algemeen overzigt wegens de behandeling der slaven in Suriname is te vinden in eene door de hoofdvoorstanders van de zending der Evangelische Broedergemeente in de kolonie Suriname, den Heer Otto Tank, aan de Heeren eigenaars van plantagiën gerigte circulaire, waarin hij slechts meerdere vrijheid tot het geven van onderwijs aan de negers vroeg.

»Of weet jonker Bentinck niet, dat ik Jansen heet?" was de spottende wedervraag van de ~Stroeve~, en, na een oogenblik zwijgens, vervolgde hij: »gij beseft nu te wel, dat ik niet van ~hooren zeggen~ spreek, wanneer ik verzeker, dat ik de trots der Bentinck's en van die tot hen behooren, ken. Maar ter zake! »Ongeveer twintig jaren geleden, was ik Bastiaan op eene plantage in Suriname.

In de laatste jaaren heeft men hun daarenboven eene groene monteering gegeven. Dusdanig zyn de magten ter verdediging in deeze Volkplanting. Ik heb gezegt, dat de nieuwe muitelingen van Cottica zig gereed maakten, om aan de Volkplanting van Suriname den laatsten slag toe te brengen. Ik zal tans verhaalen, op welke wyze dit onheil wierd voorgekomen.

Die beroemde kreken van Suriname zijn vaak niet anders dan sterk kronkelende berceau's, waarvan de bodem met water is bedekt. De booten moeten dan om de vele bochten telkens korte draaien nemen en zitten ieder oogenblik vast tusschen de boomen aan den oever. Er moeten dan voortdurend takken worden afgehouwen van het geboomte, dat een dak boven de hoofden vormt.

Uw wille geschiede, behoud maar mijne ziel!"" In dat zelfde Tijdschrift van April dezes jaars, bladz. 667, leest men het volgende: »In December 1840 heb ik de West-Indiën verlaten, na een verblijf van ongeveer 3 jaren, in Januarij 1837 aldaar aangekomen zijnde; en hoewel niet al dien tijd in Suriname zelve hebbende doorgebragt, ben ik toch een geruimen tijd in die rivier en voor de stad Paramaribo gestationeerd geweest.

Maar daar de meesten uwer niet te Suriname op hunne plantagiën, doch in Nederland wonen, zoo kunt gij niet beletten, dat uwe slaven voor willekeur gevrijwaard worden. Kunt gij steeds van den Christelijken zin uwer administrateurs, directeurs en blank-officieren verzekerd zijn? Laat ons dan eens eenige mogelijkheden veronderstellen.

Lezen wij het Reglement op het onderhoud, den arbeid, de huisvesting en de tucht der slaven, bekrachtigd bij Koninklijk besluit van 6 Februarij 1851, No. 17, en door den Gouverneur van Suriname 6 Mei 1851 afgekondigd.

Velen voegden zich bij de boschnegers, anderen bleven op de cacao- of katoenplantage, of den suikerstaat van hun vroegeren meester als loonarbeider werken. Maar er is toch groot gebrek aan werkkrachten, en dat is de voorname reden, waarom Suriname niet meer voorspoed heeft.

Alle soorten bewonen Zuid- en Middel-Amerika, met inbegrip van het zuiden van Mexico. Totale lengte 95, staartlengte 32 cM. Deze soort wordt in het binnenland van Brazilië, van Guyana tot Paraguay, in alle wouden gevonden, in Suriname o. a. menigvuldig. Alle Hokko's zijn echte boschbewoners; zoo zij al het woud verlaten, geschiedt dit slechts voor korten tijd.

Woord Van De Dag

soepe

Anderen Op Zoek