Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 19 juni 2025
Maar een vogeltje zong lustig op een tak, dicht bij het raam, sneeuwklokjes bloeiden tierig in het kozijn, en de lentezon stroomde naar binnen en deelde van haar glans mede aan het lieve gelaat op het kussen, een gelaat zoo vol van ongestoorden vrede, dat zij, die het zoo teeder liefhadden, door hun tranen heen konden glimlachen, en God danken, dat eindelijk alles wel was met Bets.
Daar zaten wij den geheelen winter met ons twaalven in een donker, vochtig hok te brommen. Maar wij besteedden onzen tijd goed. Wij hadden opgemerkt, dat langs onze gevangenis de gracht van het kasteel stroomde, en nu besloten wij, de traliën los te vijlen en zoo de haven uit te raken. Dat ging echter zoo gemakkelijk niet; want wij hadden geen gereedschap.
Zij zag Marius strak in de oogen en zeide: "Ik heb het adres!" Marius verbleekte. Al zijn bloed stroomde naar zijn hart terug. "Welk adres?" "Het adres, dat ge mij gevraagd hebt." En als zich geweld doende, voegde zij er bij: "Ge weet immers... het adres." "Ja," stamelde Marius. "Van de jonge dame." Zij zuchtte diep, bij 't uitspreken van dat woord.
Langs den weg stroomde het landvolk bij duizenden toe, om van die zeldzame vertooning getuigen te zijn. De straten, de vensters, de balkons waren opgepropt met nieuwsgierigen. Nooit heeft een koninklijke triomftocht dit schouwspel overtroffen. Omstreeks half April kwam hij te Barcelona aan.
Het stroomde geschenken naar het Vorstelijk Paleis. Het werd één saamleven in blijde verwachting van onze Koningin mèt haar Volk. Reeds rekende men den dag uit. Ieder zon er op, hoe, als die dag eindelijk kwam, heel 't volk in al zijn steden en dorpen dien dag van nationale verheffing naar waarde vieren zou.
Maar de krater was tot het ontsnappen dezer dampen niet groot genoeg. Een uiteenbarsting, die op honderd mijlen afstand gehoord had kunnen worden, deed de lucht daveren. Stukken van bergen stortten zich in den Stillen Oceaan, en in weinige oogenblikken stroomde die onafzienbare zee over de plaats waar eenmaal het eiland Lincoln geweest was. Een eenzame rots.
Die was niet breed, en stroomde niet hard, maar hij moest toch ver langs den kant loopen, eer hij een plaats vond, waar hij over springen kon. Toen hij tegen den kant was opgeklommen, waren de kinderen verdwenen. Hij kon nog hun spoor zien op een smal pad, dat het bosch inliep, en hij bleef het volgen.
In de nachtelijke stilte klonken de roeislagen scherp en helder, en de boot was haast niet te zien, zoodat het leek, alsof wij alleen over het water gleden, een onwezenlijk gevoel. Plotseling werd het lichter, alsof de roeiriemen zilver schepten uit de diepte, dat in vonken om ons stroomde.
De drukke stoet ging tot aan het station van den spoorweg Zarkoje-Selo, waar men op de gedachte kwam, dat men met eten het best den tijd kon verdrijven. De restauratiezaal werd bestormd; de champagne stroomde en de toasten vlogen heen en weer.
Ze staarde ernaar in waanzinnigen angst. Ze wilde iets roepen ... ze wilde zich verbergen ze wilde den ring van zich werpen, doch deze vrees was nog machtiger dan de vreeze des doods, en ze moest zien naar het goud in hare hand. Ze had den drang te vluchten, en huilende liep ze naar buiten, op straat, waar de kinderen speelden. Het volk stroomde toe en omringde haar. Geen mensch naderde.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek