Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 17 mei 2025
Gêrtmannja alsa hêdon tha Gêrtmanna hjara stât hêten, thêr hja thrvch Gosa hira bijeldinga krêjen hêde. Dâna gvngen hja nei tha Dênemarka. Fon tha Dênemarka gvngon hja skip nei Texland. Fon Texland gvngon hja nêi Westflyland en sa allingen tha sê nêi Walhallagâra hin.
As hju nw wither alsa fêre hêl ånd bêter wêr that hju fåst sprêka machte, sêide thene Magy that hju mith fâra moste, tha that hju hira foddik ånd fâmna halda skolde, that hju en stât skolde nyta sâ hâch as hju to fara na nêde kenth. Forth sêide-r thåt hi hiri frêja skolde in ajnwarde fon sinum forsta, jef er mâster skolde wertha over alle lânda ånd folkra Fryas.
Elk forst wânde forth that-er enoch dêde as er wâkade ovir sin åjn stât; ånd thi ên ne jêf nawet tâ antha ôthera. Mith-êra burchfamna gvnget jeta årger to. Alrek thisra bogade vppira åjne wisdom ånd sahwersa tha Grêvetmanna awet dêdon buta hjam, sâ wrochten hja mistryvwa bitwiska tham ånd sinum ljudum.
Diva philippica vox ubi coelica nunc Ciceronis? Pax ubi civibus atque rebellibus ira Catonis? Nunc ubi Regulus? aut ubi Romulus, aut ubi Remus? Stat rosa pristina nomine, nomina nuda tenemus." Het klinkt opnieuw, minder schoolsch, in verzen, die ondanks hun korteren bouw toch nog den dreun van den leoninischen hexameter behouden hebben: in de Franciscaansche poëzie der dertiende eeuw.
Ic ben verdoolt uut mijnder stat; Daer ic met eren ende in vrouden sat, Ben ic verdoolt, ic en weet niet waer, Ende sta hier in groten vaer Ende ic en weet niet waer ic henen sal: Dies clagic gode mijn mesval, Dat ic dese werelt dus moet besueren. Noch dancic gode der avonturen Dat ic heden merghen opstoet, Ende dat ic so edelen scone ghemoet Vonden hebbe te mire jacht.
Jef en stjurar of ånd årm is, ånd hi heth hus nach erv, sâ mot im that jon wertha. Nil hy nên hus nach erv, sa mügon sin friundun hem tus nêma ånd thju mênte mot et bêtera nêi sina ståt, wara thåt sin friunda thene bâta wêigerja Minno was en alde sêkêning, sjaner ånd wisgyrich. An tha Krêtar heth-i êwa jêven.
Meester: Vrient, ic sal u beteren raet Gheven, wildi na mi hoeren. Secht mi: wanen es hi gheboren? Dies biddic u doer Apolijn. Hi mochte van selker gheboerten sijn, Ic salne copen alte hande! Ende voerene met mi uten lande In heydenesse, des sijt wijs, In ene stat, het Balderijs, Die doer Torkien en gheleghen.
Thâ kêm wilkêr ånd êvin as tham mitha månnum in ovir tha hûshaldne welde, gvng er mit tha kåningar in ovir hjara stât ånd folkar dvan.
Sâ sprek ånd kêth Adela, men tha ôra burchfâmna wildon algâder Moder wêsa. Alrek stât thong fori sinera åjne fâm ånd nilde navt fyra. Therthrvch nis er nêne kêren ånd heth rik thus bandlâs. Hyr åfter müg-it bigripa. Ljudgêrt, tham kêning thêr hêmesdêga fallen is, was bi thêre Moder-is lêva kêren blikbêr trvch alle stâtha mith lyafde ånd trjvw.
Sijt willecome, lieve vrient Reinout, Groot willecome so moetti zijn. Hebdi van Sanderijn Iet vernomen, dat segt mi. O edel here, van herten vri, Ic hebse ghesocht in menich lant, So langhe dat ic die scone vont In ene stat, heet Rawast.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek