Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 23 november 2025
Neen, onwillekeurig hief ze telkens het hoofdje op, en onwillekeurig liet ze eindelijk de naald geheel rusten, en wierp ze niet meer nu en dan een schuchteren blik op den nieuwen burgemeester, maar vestigde haar lieve oogen strak op den jongeling, die zoo aardig, zoo mooi, neen, zoo aandoenlijk sprak vooral toen hij verhaalde van het arme blinde meisje, dat in het gebergte tusschen Lessoe en Romsdal zulke schoone liederen zong, om slechts dan met eenige verwarring opnieuw haar boord te bezien, wanneer de spreker meer bepaald haar aanzag en zulks gebeurde in waarheid niet zelden of, 't woord tot haar scheen te richten.
"Wie is doar....?" klonk het eensklaps van het leger: "is de beul doar.... of....?" en Paul, door die stem gewekt, trad met meer vastheid dan men zou verwacht hebben, op den ongelukkige toe, en sprak: "Voader! ik bin 't.....!" De man op het leger wendde zijn bleek gelaat naar den spreker, en toen.... toen rilde hij en wierp zich om op de andere zijde.
Het oor van een vreemdeling kan zulke onderscheidingen niet maken; men moet gewoon zijn aan den spreker om de volle waarde van elke handbeweging, elke verandering van toon te gevoelen. Daarenboven, elk spreker, die waard is te worden aangehoord, schept zich een eigen atmosfeer en men kan zich daarin niet op zijn gemak gevoelen zonder geacclimatiseerd te zijn.
Maar de "jongen" stonden op, zoodat hij even ophield. Ze dachten dat de "teniënte mayor" gek geworden was. De "ouden" vormden een warme diskussie. "En ten slotte, om de geneugten der ziel niet te veronachtzamen..." Het gemompel en de kreten die zich uit alle hoeken der zaal verhieven, overstemden den spreker geheel-en-al. 't Was een geweldig rumoer geworden.
De eerste spreker was de Heer van Swinderen, welke zeide:
Het van dit gedicht munt uit door groote zeggingskracht. Aan het der volgende week hoop ik u te bezoeken. Tot gaf de spreker nog een gedichtje ten beste. De vergadering werd aan het rumoerig. Het zijner redevoering heb ik niet duidelijk verstaan. Aan het zijner redevoering verhief zich een daverend applaus. Vergeet niet het van uw brief in den behoorlijken vorm te schrijven.
"Een fraaie aanspraak!" zeide de Aartsbisschop van Trier tegen de Gravin, toen de nar algemeen werd toegejuicht: "jammer maar, dat ik die op mijn doorreize woordelijk door den spreker heb hooren opsnijden aan het Hof van Gelder, alleen met verandering van namen en titels."
Het krijgt een lokale kleur en kleurt weer de taal van den spreker op overeenkomstige wijze. Het spreekwoord is een kunstvorm van de taal van den gemeenen man , en als zoodanig wensch ik het hier met enkele woorden te behandelen. Natuurlijk kan te dezer plaatse van een verzameling van spreekwoorden in de verste verte geen sprake zijn.
Exedra, exedra, receptie- en conversatiezaal in aanzienlijke huizen, dikwijls met een halfrond uitgebouwd. Ook in de gymnasia der Grieken en de badhuizen der Romeinen vond men dikwijls dergelijke zalen. De grieksche wijsgeeren gaven er somtijds hunne lessen; de hoorders plaatsten zich langs den kant van het halfrond, de spreker in het midden.
De spreker beschreef uitvoerig den invloed, dien de verschillende planeten op het lot van den mensch hadden, hoe haar onderlinge stand het verloop van het menschelijk leven bepaalde, en hij behandelde het karakter van personen, die onder bepaalde astrologische voorwaarden geboren waren.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek