Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 7 juli 2025
Somtijds deed een olifant de kruin van het kreupelhout golven en men hoorde het gekraak der takken die voor de kracht van zijne slagtanden bezweken. "Welk een land voor de jacht!" riep Kennedy verrukt uit; "een kogel in het wild geschoten in dit woud zou een stuk wildbraad zijner waardig ontmoeten! Zou men het niet eens kunnen beproeven?"
De holenbeer was zoo groot als het paard, de mammouth was veel grooter dan zijne tegenwoordige stamgenooten en had ontzaglijke spiraalsgewijze gebogen slagtanden; het hert der venen was minstens zoo groot als onze ossen, en sommige ossen hadden ontzaglijke afmetingen.
Het bleek dat een groote troep wilde zwijnen, van het soort dat de Transvalers "boschvarken" en de Engelschen "bush-pig" noemen, op den linkeroever was verschenen. Deze dieren zijn iets kleiner dan het wilde zwijn uit Europa, hebben zijdeachtig haar, oranjeachtig bruin van kleur en kwastjes aan de ooren, terwijl de mannetjes kromme slagtanden hebben, evenals het Babiroesa-zwijn.
Nauwelijks hadden allen op die wijze hunne posten ingenomen, of zij zagen een zwijn aankomen, dat, door de honden opgejaagd, grimmig zijne slagtanden wette en de schuimvlokken uit zijn wijden muil liet vliegen. Zoodra Don Quichot het ontdekte, greep hij zijn schild vaster, tastte naar zijn zwaard en trad een weinig vooruit, om het getergde dier te ontvangen.
Het gebit bevat oorspronkelijk 6 snijtanden in elke kaak, waarop reusachtige overlangs gevoerde slagtanden volgen, die evenals bij het Zwijn alle naar boven groeien; er zijn 6 kiezen in elke kaak. Dit dier heeft dus 40 tanden in 't geheel; gewoonlijk vallen echter niet alleen de kiezen, maar ook de snijtanden voor 't meerendeel uit. Zijn kleur is bruin, aan den kop en den rug zwartachtig.
De Afrikaansche olifant vormt met den Aziatischen de twee eenige nog bestaande soorten. De Afrikaansche olifant is iets kleiner dan de Aziatische, zijn huid is iets bruinachtiger, zijn ooren zijn belangrijk grooter en zijn slagtanden veel langer. Ook is hij veel woester en gevaarlijker van aard.
"De Tijger ligt onbeweeglijk, hij verroert zich niet, hij houdt zijn adem in, hij wacht de Stier komt al grazende dichter bij nog een kleine wending en de gelegenheid zal gunstig zijn en nu slechts één enkele sprong en de Tijger zit zijn prooi op den rug hij heeft hem zijne klauwen in de breede borst geslagen hij heeft hem de slagtanden in den korten, rimpeligen nek gezet een vreeselijk gebrul weergalmt in den nacht en weerkaatst door het gebergte de Stier ijlt, woedend van pijn, in 't dichtst van het woud, maar de Tijger blijft in dezelfde houding de Stier slaat in razernij de horens tegen de stammen der boomen, de Tijger verroert zich niet de smarten doen den Stier al harder en harder voortijlen, de Tijger drijft zijne tanden en klauwen al dieper en dieper in het vleesch de Stier werpt zich op den grond, wentelt zich om, de Tijger laat los, doet een enkelen sprong, zet de tanden in den strot van zijn slachtoffer en weldra blaast het rochelend den laatsten adem uit."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek