Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 25 juni 2025
Zij meenden, dat geen haven aan de hunne gelijk was, en ze gevoelden zich als trotsche heerschers, die met harde voetstappen over de aarde schrijden. "Wie is er gelijk aan de visschers van Westerschouwen?" dachten ze. Eens waren ze er weder uitgegaan, en hun netten deden zij in zee zinken.
Voorzeker neen, maar het is meer waarschijnlijk, dat hij er meer van hield de dwars- of zijwegen in te slaan, volgens zijn luim voort te schrijden, een luim die met zijn kunstenaarsziel wel eens grillig kon genoemd worden.
Ouderdoms ijzge holen varen Voorbij we, en ruwe donkre baren: Volwassenheid; en de effen zee der Jeugd, Glimlachend maar bedrieglijk; langs den spiegel Der Kindsheid vlieden wij, vol schaûw-gewiegel, Door Dood, Geboorte, naar volmaakter vreugd: Daar welven zich prieelen tot een Eden, Verlicht door bloemen starend naar beneden, En waterpaden die zich windend spoên Door wildernissen kalm en groen, Bevolkt door wezens, al te stralend klaar Om aan te zien, onverontrust, bijna als gij voorwaar Die schrijden op de zee, en zingen wonderbaar!
Laat weenen ons en weenend verder schrijden; Slecht ware wie getroost kon huiswaarts gaan Nadat wij h
In het eerst zal het als een jonge aap alles willen nabootsen, en dit is de eerste stap tot vooruitgang. Daarna eerst begint het te oordeelen over oorzaken en gevolgen, en gewoonlijk zal dat oordeel zeer juist zijn. Eerst later wordt het door onze valsche maatschappelijke opvoeding met dwalingen en vooroordeelen omgeven en daardoor verhinderd, op den weg van den vooruitgang voort te schrijden.
Kee had gelijk. Het was nog vroeg genoeg. 't Zou wel niet vol zijn in de tent. Altijd zoo'n haast.... De »oude" heer De Milde stapt bedaard verder. Zijne drie groote dochters volgen zwijgend dit voorbeeld. Zij schrijden langzaam voort door de breede lindenlaan, die eenmaal aan Constantin Huygens de stof voor een uitvoerig gedicht schonk.
En wel verre van op de heilige baan gestadig en rustig voort te schrijden naar het voorgestelde wit, zoudt ge Gods eigen kinderen bij hoopen zien stand houden bij de poorte; liefst even er door, om van hun zaligheid verzekerd te zijn, maar toch ook liefst zoo dicht mogelijk bij die poorte, om althans nog met aanschouwing van het oog van de wereld te kunnen genieten.
Langs dat pad schrijden, met afgemeten tred, de hovelingen van den Mikado statig voort, gekleed in ruime mantels met lange slepen; zij bestijgen deftig de trappen en plaatsen zich rechts en links onder de veranda, met het gelaat gewend naar de nog gesloten deuren der troonzaal.
Want deze vrouwen vechten niet alleen voor al hetgeen waarop een man prijs stelt, maar bovendien om zich te vrijwaren voor martelingen. Allen zonder uitzondering, meisje, vrouw of weduwe, rillen als zij denken aan de Spaansche barmhartigheid tegenover de hulpelooze vrouwen van een veroverde stad. Alva's veteranen schrijden thans weer vol vertrouwen voorwaarts.
Door een dwaallicht geleid, schrijden Faust en Mefisto de tooversfeer binnen, de rotsen hebben menschen-neuzen, spookvogel, kievit en ekster zijn wakker gebleven en de hagedissen kruipen met de muizen door het struikenbosch, terwijl boomwortels uit den bodem steken en glimwormen een verwarrend geleide geven.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek