Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 19 juni 2025
Niets bevestigt het smartlijk voorgevoel dat ons pijnigt, ik ben zeker dat onze Heer Robrecht, uw vader, niets kwaads gebeurd is en dat mijn broeder reeds op weg is om in het Vaderland terug te keren." "En gij hebt geweend, Maria! Weent men wanneer de terugkomst eens broeders ons toelacht?" "Gij plaagt uzelf, mijn Vrouw.
En dien rossigen schijn boven de stad zag Bernard toen in-eens als een lichtglans om 't hoofd van een martelaar, die, onbewust geheiligd door smart, zich pijnigt, zich afbeult, niet willend 't genot wat voor 't grijpen is, maar enkel de zaligheid.
Het zware zelfberouw dat Dante kwelt is niet het gewone zondegevoel van een man die een gestorven geliefde en bovendien in dubbel opzicht zijn eigen vrouw ontrouw is; maar bovenal het besef dat telkens elkeen pijnigt die een levenstaak te vervullen heeft: tijd en geestkracht verspild, verknoeid te hebben aan iets anders dan zijn hoogsten droom, zich van zijn weg te hebben laten afleiden door "ijdelheden van korte bate", door nietige alledaagschheden en gebeurtenissen en onder andere òòk door een lichtzinnig leven, zooals Dante gedurende eenigen tijd in gezelschap van zijn zwager Forese Donati, den gulzigaard, geleid schijnt te hebben.
"Eilaas, uwe moeder had dus gelijk!.... Ik moet daar klaar inzien; de twijfel pijnigt mij.... Lisa, indien men u voorstelde met Theodoor te trouwen, wat zoudt gij doen?" "Met Theodoor trouwen, ik?" mompelde de maagd half glimlachend en half verschrikt. "Wat zijn dit nu voor gedachten, vader? Ben ik niet, sedert jaren, beloofd aan Frans? Ik de bruid van Theodoor?
Wees, zooals ge placht te zijn; Zie weer 't wezen, niet den schijn; Deze struik, Diana's roem, Fnuike alsnu Cupido's bloem! Ontwaak, Titania, mijn koningin! TITANIA. Mijn Oberon! Wat droombeeld nam mij in! Mij dunkt, dat ik een ezel heb bemind. OBERON. Daar ligt uw lief. TITANIA. Hoe kwam ik zoo ontzind? O foei, wat pijnigt dit gezicht mijn oog! OBERON. O stil nog! Puck, bevrijd hem van dien kop.
Men spant zich in, men pijnigt zich af, men wil iets volbrengen, om aldus den zegen, die aan den eisch of de voorwaarde is verbonden, te ontvangen. Alles te vergeefs! Totdat men met den eisch en de voorwaarde tot Christus gaat, om door Hem in staat gesteld te worden, te doen, wat Hij ons gebiedt.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek