Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 27 juni 2025
Als uw ziel blijft hangen Aan muziek en zangen, En in zoet verlangen U een traan ontschiet, Denk dan wie te voren U dit lied deed hooren, En vergeet mij niet!
Zij bezat wonderschoone, kastanjebruine lokken met gouden gloed, een als uit marmer gehouwen voorhoofd, wangen als een rozenblad, een lichten blos, een teedere blankheid, een schoonen mond, waaraan de glimlach als een schittering ontschiet, de woorden als muziek ontgloeien, een hoofd, dat Raphaël aan Maria zou hebben gegeven, en een hals dien Jean Goujon aan Venus zou hebben toebedeeld.
Nu, zei ik, wees maar niet ontstelt; uw Nicht heeft my by u gezonden, om dat zy zelf ziek is, en ik kom zien, of ik u helpen kan; en zo ging ik met haar, die huilde en balkte, den gang door, daar ik nog iemand vond, daar ik u dadelyk van zal schryven, zo 't my niet ontschiet, want ik ben zo wat met myn memorie gebruit.
Maar toen ik ze eens regt aangekeken had, toen zei ik toch: "Het ontschiet me, of je haalt na Elize van Mijnheer Furchtbach."
"Victor Hugo?" zeide hij, den klemtoon op de eerste lettergreep leggende en met een uitspraak alsof er, in plaats van ééne Fransche, vijfentwintig goede Hollandsche G's in den naam geweest waren. "Ik dacht dat die man niets dan ijselijkheden schreef. Ik heb in de Letteroefeningen, dunkt mij ... Hé, dat ontschiet me ... Ik dacht dat het zoo'n bloederig man was."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek