United States or Tajikistan ? Vote for the TOP Country of the Week !
»Je hebt hem zeker van een Engelschman gekocht?" vraagt Lena, terwijl de schalk om haar lippen speelt. »Of van een onvervalschten Transvaalschen Boer," antwoordt Marling lachend. »En hoe maakt het je moeder?" vraagt Lena, doch bij deze vraag verdwijnt de lach op Marling's gelaat. »Moeder is verleden jaar overleden; ik heb aan haar eene trouwe zorgende moeder verloren, Lena."
In ademlooze spanning hangt Marling's blik aan haar lippen, doch Lena zwijgt, en peinzend gaan haar slanke vingers door de gele manen van haar goudvos.
Doch daarna wendde hij zich tot Marling, drong hem met zacht geweld naar de buitendeur en fluisterde hem in het oor: »Ga, Marling; ge zijt te edel voor dat met goud behangen rapaille!" Marling's voorhoofd gloeide, en de ruime straten van Johannesburg waren hem veel te eng. Hij wandelde naar buiten. De avondwind speelde om zijn kloppende slapen en verkwikte hem. D
Marling's voeten bewogen zich onder het lezen ongeduldig op en neer, en toen zijn vrouw had geëindigd, zeide hij koeltjes: »Nu ja, dien deun kennen we wel. De Boeren zijn het gefiltreerde water en de Uitlanders vormen het schuim, den drap en den droesem.
Maar de aanloop begint te verminderen; over eenige minuten wordt het kantoor gesloten, en nu eerst ontdekt de chef, van zijn ingespannen arbeid opblikkend, den ouden Voortrekker. »Wel grootvader Kloppers," roept hij, met blijde verbazing, »dat is een verrassing! Kom toch gauw naar binnen!" »Ik zal wachten tot ge klaar zijt," zegt de grijsaard, Marling's toegestoken hand hartelijk schuddend.
Tyras heeft zich weer neergevleid bij den stam van een kastanjeboom, en snapt met open bek naar de vliegen, die hem plaagziek om de ooren gonzen. Maar Lena's goudvos, dien zij bij den teugel houdt, slaat met de slanke pooten ongeduldig in het mulle zand. »En waar heb je dien mageren knol toch opgevischt?" vraagt Lena, terwijl ze op Marling's langbeenigen rossinant wijst.
Charles Marling ontroerde, toen hij Lena zag naderen frisch als de dauw, die in de kelken der bloemen parelde, en vlug als de hinde op de bergen van Afrika.... Zij legde de hand op Marling's schouder, keek hem in de droeve oogen, in het bleek en somber gelaat, en terwijl er tranen opwelden in haar oogen, kwam er toch een heldere zonneschijn op haar gelaat, toen zij zeide: »Charles Charlie!"
Er ging een plotselinge lichtstraal door zijn ziel hij greep haar hand. »Stil," zeide ze, »Grootvader vervult voor mij de plaats van mijn vader, en ik doe niets zonder zijn toestemming." De plotselinge lichtstraal verbleekte in Marling's ziel. »En als uw grootvader geen toestemming geeft, Lena?"
En zwijgend staren Charles en Lena de ruiters na. Nog lang is de witte schimmel zichtbaar met zijn ruiter. Doch plotseling stijgen grijze dampen omhoog uit het veld de ruiter en zijn schimmel nemen reusachtige vormen aan de lijnen versmelten in den nevel verdwenen zijn ros en ruiter.... Marling's bruine oogen staan strak en treurig.
Woord Van De Dag