Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 28 mei 2025
De zilveren maansikkel, scherp tegen een donkerblauwen hemel afstekend, en de gekleurde lampjes die overal tusschen het groen gloeiden, verspreidden een poëtisch, tooverachtig licht.
De haartjes om de harige maansikkel, wilde hij bij ontstentenis van inktstuf met de scherpe punt van 'n voorsnijmes verwijderen. Ik verzette mij tegen dat ingrijpen in artistieken arbeid. Wáár moet het heen met de zelfstandigheid eens artiests, als 'n werkgever hem achter de schermen met de punt van 'n voorsnijmes blameert? Verkoopen wij kunstenaars onze ziel?
Hij wordt met den kop van een havik afgebeeld, gekroond met den maansikkel en de zonneschijf. Ramses III bouwde voor hem, te Thebe een grooten tempel, tusschen die van Amen en Mut. Hij had twee verschillende vormen: Khonsu in Thebe Nefer-hetep en Khonsu, de uitvoerder van plannen. De Grieken vergeleken Khonsu met Heracles, waarom, is moeilijk uit te maken.
Vandaar de harige maansikkel, waar een nimbus de fantasie hanteerde. Overigens doet het daken-aspect 't voortreffelijk. Als ik me als auteur niet zoo deerlijk geblameerd had, werd 'k o droevig, verloren talent! daken-, goten- en schoorsteen-schilder. 't Genre ligt braak. "Kinderen 't is over 't goddelijke heen. Kinderen, daar haalt niks bij!" 't Maanlicht beglansde de aluminiumlatten der vleugels.
Onrustig schuivend in 't zwellen en builen van blazende wolkjes, bleekte de zilverlijnige maansikkel, rumoerig beslagen door 't schuimend geklots van pluizen en takken. Er was eene doffe, zwaar-tredende stilte van wind en takken-verzet, van geruchten en roepingen die tot den nacht en de verlatenheid schenen te behooren.
Het regende niet meer, maar een geur van vochtig loover steeg op. De hemel was klaar, als schoongewischt van de sombere, loodkleurige massa's; een schitterende maansikkel dreef de enkele ijle wolknevels door. De velden lagen zwijgend en ver uit elkander gespreid; een enkel molentje verhief zijn zwarte wieken roerloos in de tinteling van den bleeken glans. De slooten schitterden als strepen metaal.
Wat witte heeren schemerden er in de mousseline sluiers van de haïk; een stralende tulband blonk er als een maansikkel boven het parelende warmblank; en waar 't geplooide open voor de vele oogen de duistere ster-stippen door de rijen reeg, schoof meer dan eens de stroogele hoed van een Tetuaansche, lag gelijk de schijf van een parasol over de schouders van de draagster een valletje van koele schaduw.
En daar zittend, klein van hurking, vaag zich verzettend tegen 'n loomzwaren slaap, 'n afmattende kramping die z'n oogen inwaarts scheen te drukken, den schedel langs den rand van den hoed hardkantig aandreef, bestaarde-die zinneloos, bot van bedwelming 't vastgevroren grint dat met grauwige glansjes in 't licht van den maansikkel zwom.
Toen werd 't langzaam algeheel stil op het torenplat. De maansikkel, hooger stevenend, bescheen drie menschelijke vormen, 'n aangebroken flesch wijn, 'n kroes, 'n open bus sardines, wat broodjes, 'n eind leverworst en bekloven kluiven. Het was geen schoon stilleven. De ontruste, beroofde uilen en vleermuizen kringden angstig om 't gebeuren. "Wee, wee, wee wie het weet!
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek