Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 31 mei 2025


Terwijl de Russische heer zijn bewondering over de luit te kennen gaf, keek hij er eigenlijk niet naar; daarentegen vestigde hij, zonder het te laten blijken, een doordringenden blik op den bezitter van het genoemde instrument.

Als we er bij waren geweest, wanneer Vader zijn luit nam en met zijn mooie barytonstem een van zijn liederen inzette, en ouden en jongen zoo van harte meezongen, zouden we er zelf ook niet lang stil bij gebleven zijn. Geen wonder dat men zich gaarne vinden liet bij de vriendelijke, blijmoedige bewoners van het oude klooster, dat geen klooster meer was. De Hervorming gevestigd.

Hebben wij de namen der helden reeds genoemd, wij laten toch een Hollander daarover nog spreken, die dit erkennend, in 1836 zong: 'k Heb Zeeland lief, den grond, die mannen teelde, Door 't wereldrond om trouw en deugd vermaard, Die, waar de driekleur van zijn vanen speelde, Den schrik verspreidden over de aard. Wien hunner zal mijn luit naar eisch bezingen?

Mefodijewna vestigde, hoe verre zij ook verwijderd mocht zijn, zoo'n fellen blik op den hoveling, dat deze de oogen neersloeg, terwijl een vluchtige blos zich op zijn gelaat vertoonde. "Je luit is een zonderling iets," zei de Russische heer tegen den zanger, om het gesprek op iets anders te brengen. "Het is geen gewoon instrument. Weet je dat wel?

Deze, met zwellenden boezem, die digt zich daar zoekt aan zijn zijde te dringen, Neuriet een liefelijk lied, dat ze straks hem bij 't tokklen der luit hoorde zingen. De andre, wier rusteloos oog toont wat liefde en wat lust ze uit zijn blik heeft gedronken, Staat als verblind door den glans van zijn lotusgelaat in gedachten verzonken.

Het volk, dat uit de woestijn gekomen was, keerde weer tot de woestijn terug. Waar ééns, in Djamschids fonkelend paleis De jonge Houri's dansten bij den klank der luit, Daar dwaalt de wilde ezel, kind van de woestijn; En op het graf van Barlaam jaagt de leeuw naar buit.

O, had het monster ooit die leliehanden Als espenblad zien trillen op een luit, Zoodat de zijden snaren teêr die kusten, Zelfs niet voor 't leven had hij ze aangeroerd; Had hij de hemelmelodie gehoord, Die stroomde van die zoete tong, zijn mes Waar' hem ontvallen, hij in slaap verzonken, Gelijk voor Orpheus' voeten Cerberus.

Hij werd verder door de beste leermeesters opgevoed, o.a. door Linus, den toonkunstenaar, die hem eens voor zijn weinige vorderingen in de muziek berispte en daarvoor een slag met de luit kreeg, zoodat hij op de plaats dood bleef.

De jeugdigen sloegen er den bal; anderen speelden het werptafelspel en dobbelden er met de steenen.... Een edelman, in kostbaar gewaad van siglatoene, liet op zijn vuist zijn valk bewonderen aan eene edelvrouw, die in heur schoot haar leliewitte, zijdeharige hondje koesterde en hoofsch gesprek ging om, terwijl zachte melodië van knapestemmen weêrklonk bij viool, luit, psaltherion en cither.

Daar het aan personen, die bij een onderhoud van geliefden een rol spelen, zooals ik bij die gelegenheid deed, geoorloofd is zich in het gesprek te mengen mits het is om het vuur aan te wakkeren, zei ik tegen den galant, dat zijn nimf verrukkelijk zong en luit speelde.

Woord Van De Dag

verduldige

Anderen Op Zoek