Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 8 oktober 2025
Zijn gelaat was onbeweeglijk, maar inwendig loeide een storm van vreugde over zijn zegepraal. De laatste sport van den ladder zou hij bestijgen. Allen zouden onder hem zijn. De hertog zou zich aanstonds naar den keizer spoeden om hem dit onderhoud mede te deelen, verzekerde hij. Daar werd een kleine deur geopend en de kamenier zijner vrouw trad binnen.
4 wanneer een andere, die achter gene kwam, ons de oogen naar haar top deed richten, door een verward geluid, dat van haar uitging. 7 Gelijk het Siciliaansche rund, dat het eerst geloeid heeft van de klacht van dengene en dat was recht die het gevormd had met zijne vijl, 10 loeide met de stem des gepijnigden, zoodat, hoezeer het van koper was, het toch scheen van pijn doorvlijmd te zijn;
De lucht begon er heel anders uit te zien de witte wolken werden vervangen door zwarte, de wind loeide met rukken, en de regen stortte bij stroomen neer. Kapitein Wilson ging naar beneden in de kajuit om op den barometer te kijken. "De barometer is gerezen," zei hij bij zijn terugkomst aan dek. "Is de wind gestadig?" "Neen, meneer, ze is drie streken geruimd."
Toen zij allen aan boord gestegen waren en de reis hadden aangevangen, stak er een groote storm op. De golven stegen hemelhoog, de wind loeide, de bliksem flikkerde in de donkere wolken, en de donder bulderde.
En vooral den voorafgaanden avond. Het was kerk-avond geweest, gelijk op elken Donderdag. Slechts enkelen hadden zich door het noodweer naar het bedehuis gewaagd. Ik liet dan ook de voorbereide preek achterwege. Terwijl het woeste weer loeide en bulderde om de kerkmuren heen, las ik den weinigen aanwezigen het evangelie-verhaal van den storm op zee voor.
Hij zuchtte diep, prevelde een gebedsformulier, dat sinds dertig jaar de meeste avonden op zijn lippen was geweest hij had het als kind aan zijn moeders knie geleerd en toen, terwijl de storm om hem heen loeide, verzamelde hij al zijn kracht, om het einde, dat onvermijdelijk scheen, af te wachten. In allen gevalle wilde hij sterven als een man. Toen kwam de reactie.
Zijn voorhoofd rimpelde en hij fronste af en toe zijne zwarte wenkbrauwen. Het was hier stil. Het najaarsgewaai loeide bij vlagen door de kastanjelaars. De kamer werd blauw-duister. De wanden waren met een rood-geel brokaat behangen en niet éen lijst brak er de effen, diepe kleurgloeiing.
Weldra loeide ook het vee in de weide, krompootige lammeren speelden om hunne blatende moeders en de bloote voeten der dorpskinderen gingen over de natte paadjes door de velden, van de overzijde der beek klonken vroolijke stemmen der huismoeders, die haar linnengoed bleekten, en van de hoeven de slagen der aksten van de boeren, die hun ploegen en eggen in gereedheid brachten.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek