Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 3 juni 2025
Dat men bij het tot standkomen der wet aan kinematographische voorstellingen niet heeft gedacht, kan geen grond zijn voor het tegendeel. Wij hebben hier te doen met eene "opvoering", die in die jaren nog niet bekend was, doch die thans evengoed dezen naam verdient als die, waarbij tooneelspelers of dansers in levenden lijve optreden.
De ondernemers van bioscope-voorstellingen behoeven volstrekt niet de eenige koopers der kinematographische films te zijn. Met betrekkelijk weinig kosten kan men zich tegenwoordig toestelletjes aanschaffen, die de kinematographische beelden op de vereischte wijze projecteeren; waardoor men dus in staat wordt gesteld alle mogelijke pantomimes, balletten enz. in den huiselijken kring te vertoonen.
Wegens de eigenaardigheid van het geval wil ik hier ten slotte nog eene beslissing vermelden van de Seine-rechtbank van 9 Juni 1903. Hier waren geen kinematographische afbeeldingen in het spel, maar eenvoudig een serie van tien prentbriefkaarten, die echter, in bepaalde volgorde gelegd, eene soort van "dramatische" handeling lieten zien, op soortgelijke wijze, maar natuurlijk niet zoo volkomen, als een kinematographische rol. De rechtbank overwoog hierbij o.a.: "... qu'il existe entre les dix scènes de la composition un enchaînement qui indique la pensée de l' auteur; qu'en outre, la position des personnages, leurs gestes, le jeu de leur physionomie, leur attitude précisent et réalisent cette conception; ... qu'on n'a pas cherché
De kinematograaf wordt het eerst met name genoemd in de Conventie 1908; het is dan ook eerst in de laatste jaren, dat kinematographische voorstellingen tot de gewone publieke vermakelijkheden zijn gaan behooren, zoodat het geen verwondering kan wekken, dat nóch op de Conferenties van Bern, nóch op de Parijzer Conferentie over dit reproductie-middel is gesproken.
In de meeste gevallen zal de kinematographische reproductie worden gemaakt met het doel de films te gebruiken voor openbare vertooningen in zoogenaamde bioscope-theaters. Hierin is ongetwijfeld eene exploitatie van de gereproduceerde werken te zien en wel eene die hoe langer hoe meer algemeen begint te worden.
De vraag is dus, of de vervaardiging van kinematographische afbeeldingen van balletten, pantomimes of tooneelstukken als exploitatie van die werken en dus, indien het zonder toestemming van den auteur geschiedt, als inbreuk op diens recht is te beschouwen. M. i. bestaat er geen reden, deze vraag in ontkennenden zin te beantwoorden.
Uit het bovenstaande volgt, dat het voorwerp van het door deze bepaling verleende recht niet bestaat in de kinematographische afbeeldingen zelf, maar in het uit een roman, novelle, gedicht enz. getrokken, d. w. z. voor kinematographische reproductie pasklaar gemaakte, "stuk". De in het artikel gebezigde uitdrukking "reproductie door middel van den kinematograaf" zou misschien het tegendeel kunnen doen denken en schijnt mij daarom ook minder gelukkig gekozen.
Met behulp hiervan kan niet alleen de gang van het spel tot in de fijnste bijzonderheden worden vastgelegd, maar men heeft er tevens een middel in, om het ballet of de pantomime aanschouwelijk voor te stellen. Daardoor kan de kinematographische vertooning in de plaats treden van eene werkelijke opvoering door tooneelspelers, balletdansers enz.
Wat de kinematographische voorstelling betreft, heeft een Engelsch rechter onlangs uitgemaakt, dat zij wel degelijk eene "voorstelling" is in den zin der wet, omdat de figuren, die de kinematograaf laat zien, volkomen den indruk maken van levende personen . M. i. zal men ook volgens onze wet hetzelfde mogen aannemen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek