United States or South Sudan ? Vote for the TOP Country of the Week !


De handeling, waardoor volgens het oordeel der Seine-rechtbank inbreuk op dat recht was gemaakt, bestond niet in de reproductie van de oorspronkelijke photographieën, maar in de reproductie van de tien tafereelen; er waren geheel nieuwe opnamen gedaan waarvoor andere personen geposeerd hadden. Het komt mij voor, dat dit laatste vonnis wel wat al te ver ging in het erkennen van auteursrecht.

Fransche rechterlijke beslissingen in denzelfden zin zijn o.m. gewezen ten aanzien van: een prospectus, waaruit waren overgenomen scheikundige analyses en gegevens betreffende de aardrijkskundige ligging en berekening van prijzen met het oog op eene te vestigen industrieele onderneming ; mededeelingen omtrent rechtspraak en administratie (Hof v. Parijs 2 Mei 1857); telegraphische nieuwsberichten (Seine-Rechtbank 12 Juni 1851 ; Hof van Cassatie 18 Maart 1908) ; eene lijst van de vermoedelijke winnaars van wedrennen, door een sportblad gepubliceerd . Ten aanzien van een postzegelcatalogus nam de Seine-Rechtbank aan, dat op werken van dien aard alleen dán auteursrecht kan bestaan, wanneer zij als "créations de l'esprit" zijn te beschouwen, "

Eene soortgelijke overweging vindt men in een vonnis van de Seine-rechtbank van 23 Juni 1897 . De bewerking in kwestie was hier een roman, getrokken uit het tooneelstuk La Tour de Nesle van Alexandre Dumas en Gaillardet.

Ook het feit, dat de naar het origineel vervaardigde bronzen beelden als lampen ingericht in den handel werden gebracht, leverde volgens de Seine-Rechtbank geen inbreuk op het recht des auteurs op, omdat degeen aan wien het reproductierecht was overgedragen, als fabrikant van dergelijke artikelen bekend stond en de auteur dus geacht kon worden met deze wijze van exploitatie genoegen te hebben genomen.

Hoewel het uitsluitend reproductie-recht van tooneelstukken en pantomimes door middel van den kinematograaf nog in geen enkele wet uitdrukkelijk den auteurs wordt toegekend (wél in de herziene Berner Conventie art. 14), heeft het toch reeds in enkele gevallen voor den rechter erkenning gevonden. Zoo o.a. in een vonnis van de Seine-rechtbank van 7 Juli 1908, waarvan een der overwegingen luidt: "Attendu que la bande cinématographique, ou film, sur laquelle sont reproduites

De Seine-Rechtbank veroordeelde voorts 18 Febr. 1902 tot betaling van vijfhonderd francs schadevergoeding iemand die een tijdschriftartikel, dat zonder voorbehoud van auteursrecht was verschenen en derhalve nagedrukt mocht worden, zoodanig gewijzigd had overgenomen, dat de denkbeelden van den oorspronkelijken auteur daarin onjuist en onvolledig waren weergegeven . Vier jaar later werd door hetzelfde college aan iemand, die het uitsluitend vertalingsrecht van een Engelsch werk in Frankrijk had verkregen, duizend francs schadevergoeding opgelegd omdat hij bij de uitgave der Fransche vertaling zonder toestemming des auteurs een nieuw hoofdstuk van eigen maaksel aan het werk had toegevoegd .

Dit beginsel wordt o. a. ook door de Fransche jurisprudentie gevolgd, hoewel daarin steeds wordt gesproken van "eigendom op den naam." De Seine-Rechtbank wees b.v. een eisch af, die strekte om aan twee schrijvers, die onder het pseudoniem "J. R. Rosny" artikelen publiceerden, dit te beletten, omdat de eischer, Léon de Rosny, het uitsluitend recht op dien naam zou hebben.