United States or Malawi ? Vote for the TOP Country of the Week !


De resident, de heer Mariot, luitenant ter zee, ontvangt ons met de meeste hartelijkheid en doet ons eenige ververschingen toedienen, waaraan wij grootelijks behoefte hebben. De kleine kazerne van het garnizoen maakt deel uit van het residentshuis. Ik ga haar zien.

Het merkwaardigste gebouw van Bergen-op-Zoom is het Markiezenhof, tegenwoordig de kazerne, in de Steenbergsche straat. Al kan men thans nog gemakkelijk zien, dat dit gebouw een groote architectonische beteekenis moet gehad hebben, maakt het geen diepen indruk meer, behalve op den kunstkenner. Hier resideerden eens de markiezen van het markgraafschap.

Het walgde mijnheer Gillenormand, hem zijn liefdeavonturen te hooren verhalen, welke hij in den omtrek zijner kazerne in de Babelstraat had. En daarbij kwam de luitenant Gillenormand soms in uniform met de driekleurige kokarde. Dit was genoeg om hem ondragelijk te maken. Eindelijk had vader Gillenormand tot zijn dochter gezegd: "Ik heb genoeg van Theodule.

"Nee!" antwoordden er enkelen, "'t was net zoo in Calamba. Men beloofde toen hetzelfde, maar de alcalde deed niets. We willen ons zelf recht verschaffen! Naar de kazerne!" Tevergeefs sprak de onderburgemeester ze toe: de menschen volhardden bij hun houding. Don Filipo keek om zich heen naar hulp uit, en zag Ibarra.

Ik volgde hem evenwel, daar hij de kazerne verliet, om met mij naar zijne woning te gaan. Zoo diep rampzalig in mijn gemoed was ik, dat ik onderweg met glinsterende oogen eenen bedelaar aanschouwde, en in mij zelven met een gevoel van heeten nijd uitriep: "Hoe gelukkig! Hij is vrij!"

In den beginne werd ze met schrik aangehoord, daarna kwamen het geschrei en het gejammer. De families der gevangenen liepen als gekken: ze gingen van het klooster naar de kazerne, van de kazerne naar het gemeentehuis, en daar ze nergens troost vonden, vervulden ze de lucht met kreten en gekerm. De pastoor had zich opgesloten, omdat hij ziek was.

Er werden thans wapens en munitie bewaard; vandaar die geheimzinnigheid, en de toegang was natuurlijk verboden. In gezelschap van een der vele Turken uit Constantinopel, die om politieke redenen naar de uiterste grenzen des rijks zijn verbannen, gelukte het mij, te worden toegelaten op de binnenplaats der kazerne, waarachter het bewuste gebouw gelegen was.

Men achtte hem voorloopig voldoende bekwaamd in het wapenbedrijf, en hij toog huiswaarts. Onderweg, van de kazerne naar zijne woning, kwam hij reeds vagelijk en uitsluitend innerlijk met mij, zijn burgerlijk-zelf, in aanraking. Ik was verbaasd over de verandering, die in hem had plaatsgegrepen.

Wanneer insgelijks deze tweede hoeveelheid vochts door mij gedronken was, begonnen mijne denkbeelden op eene vreemde wijze in de war te geraken; en als de kapitein mij dwong tot antwoorden, had ik moeite om te spreken. Dan stond hij van zijnen zetel op en zeide: "Het is genoeg; ga nu naar de kazerne, kruip in uw bed en blijf rusten, zoolang gij wilt.

Ik antwoordde hem, dat ik de troepen in de kazerne had waargenomen en op het excercitieveld, dat ik de organisatie der troepen kende en de manier, waarop ze werden bestuurd en onderricht, en dat ik, om mij rekenschap te geven van hun militaire waarde, ze wenschte te volgen in den strijd of tenminste op expeditie.