United States or Slovakia ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ik had hen niet verstaan, schoon 'k dag aan dag, in heevige aandacht, 't spel der harmonieën van wit en grauw, bekleed door draperieën van zonbeglansde wolkenvacht, bezag, 't steeds wisslend licht op de altoos starre lijnen, en 't zoet verkleuren bij des Lichts verdwijnen, als een droefschoone roep om weederzien, onder des heemels zacht verbleekend blauw.
De voogel Waarheid mijmert bij mijn hand en peilt met ingetrokken kop de gronden des heemels, als verlangend naar zijn land terug, van waar hem d'Almacht heeft gezonden. Ik wacht in ootmoed, heilige gezant! Nooit werd gij zoo vertrouwelijk bevonden. Vertoef! en doe mij weeten en verkonden, eer gij ter opvaart weer de wieken spant.
Ook hij, de zanger, hield u niet gevangen in zijner lied'ren goudenkoordig want en kon ter uwer woonsteê niet gelangen eer zij, die hij beminde,¯uit Liefde's hand zijn hart met al zijn bitterheid verteerde en zóó tot 's Heemels Lichthof weederkeerde.
Maar mijn leevende twijgen bidden om vergeeving, telken jare, en mijn bladeren beweenen mijne zonden. De eene mensch is mij zooveel liever niet meer dan de andere en den weekhartige ben ik tot aanstoot. Maar verder gaat de geur mijner bloemen, verder gaan mijne zaden en mijn schaduwen. Grooter zijn mijn verrukkingen en het licht des heemels ken ik beeter.
Daar is de waereld als een droomgezicht van licht en stilte, booven 't sneeuwwit ronden zich donkerblauw des heemels diepste gronden, en alles laaft zich aan het gouden licht, tot van het schamel gras de teerste sprieten, in roerloos, onverzadelijk genieten.
Woord Van De Dag