Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 2 juni 2025


Eerbiedig liet het aan beiden den toegang vrij. Het was donker in het hol en Johannes liet Windekind maar vóórgaan. Spoedig zagen zij een bleekgroen lichtje naderen. Het was een glimworm, die welwillend aanbood hen voor te lichten. 'Het belooft een genoeglijke avond te worden, zeide de glimworm onder 't voortgaan. 'Er zijn al veel gasten.

Omstreeks middernacht verdween hij, of liever om een juister uitdrukking te bezigen "ging hij uit" evenals een groote glimworm. Was hij gevlucht? men moest het vreezen, maar niet hopen. Nog geen uur later liet zich een verdoovend gesis hooren, gelijk aan dat, hetwelk eene kolom water veroorzaakt, welke ergens met geweld wordt uitgespoten.

Maar nu ben ik door het lijden gelouterd, nu ... En hij werd zoo geroerd, dat zijn lichtje weder uitging. Gelukkig waren zij dicht bij den uitgang en het konijntje, dat hen hoorde aankomen, ging een weinig op zijde, zoodat het maanlicht naar binnen scheen. Zoodra zij bij het konijntje buiten waren, zeide Johannes: 'Vertel ons uwe geschiedenis eens, glimworm!

»Daar plaatste hij zijn voet bij het heengaan. Indien =gij= zijn spoor kunt vinden, zal Toby er, naar ik denk, geen moeite meê hebben. Ga nu spoedig naar beneden, maak den hond los, en zie uit naar Blondin." In den tijd dat ik mij naar beneden begaf, was Sherlock Holmes op den zolder, en zag ik hem als een glimworm zeer langzaam langs het latwerk kruipen.

'O ja! het was een vroolijk feest, zei Johannes, 'moet gij hier altijd in de donkere gang blijven? 'Dat is eigen vrije keuze, zeide de glimworm op weemoedig bitteren toon. 'Ik houd niet meer van die ijdelheden. 'Kom, zeide Windekind, 'dat meent gij niet. 'Het is zooals ik zeg. Vroeger, vroeger was er een tijd dat ik ook naar feesten ging en danste en mij met zulke beuzelingen ophield.

Op modderige en nat-zandige wandelplaatsen vond ik de larvae of maskers van dezen Lampyris in grooten getale, die in vorm in 't algemeen op het wijfje van den Engelschen glimworm geleken.

Met minachting vroeg de glimworm toen: 'Kunt gij licht geven? 'Neen! dat nu wel niet, moest het konijntje bekennen. 'Nu, wij geven licht! Allen! En wij kunnen het laten schijnen of verdooven naar willekeur. Licht is de beste gave der natuur, en licht geven het hoogste, waartoe een levend wezen komen kan. Zou iemand nog onzen voorrang willen betwisten!

Gij zijt elfen, naar mij toeschijnt, niet waar? De glimworm keek daarbij eenigszins wantrouwend naar Johannes. 'Gij kunt ons als elfen aandienen, antwoordde Windekind. 'Weet ge dat uw koning van de partij is? ging de glimworm voort. 'Is Oberon hier? Wel dat doet mij recht veel genoegen, riep Windekind, 'ik ken hem persoonlijk.

Woord Van De Dag

verheerlijking

Anderen Op Zoek