Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 2 mei 2025
Vreeselijk bonst haar het hart terwijl ze nu schier in hetzelfde oogenblik de hand naar gindschen deurknop uitstrekt. Zij voelt, ze weet het, daar, dáár moet hij zijn. Philip Helmond staat onbeweeglijk. 't Is hem alsof hij versteend is. Nu zal ze komen. En, de deur ziet hij opengaan. Met gejaagden doch onhoorbaren tred, kwam daar een vorstelijk schoone gestalte naar binnen.
Middelmatig en gedrongen van gestalte, bracht Michaïlof met zijn gejaagden gang, zijn kastanjebruinen hoed, zijn olijfkleurige paletot en zijn nauwe, ouderwetsche pantalon een indruk te weeg, die door de alledaagschheid van zijn lang gezicht en de mengeling van verlegenheid en gemaakte waardigheid niet gunstiger werd.
De wreker zal blijven uitzien naar een gelegenheid maanden en jaren lang; maar vergeten zal hij niet, en evenmin zal een ander den gejaagden blik, de schuwe uitdrukking in de oogen en het zenuwachtig hanteeren van de revolver vergeten, waardoor zich de man onderscheidt, die weet dat één of meer zulke wrekers op hem loeren.
Immers in haar gejaagden toestand heeft zij, waarschijnlijk ter juistere uitdrukking harer gevoelens een eerst begonnen brief terzij gelegd, en verzuimd de regels te vernietigen, die hem nu gedurig voor den geest staan: "Beste August! "Altijd heb ik je liefgehad en vertrouwd als een dierbaren vriend. Sedert den dag van je vertrek had ik geen rustig uur.
"Kunt ge de sleutels niet vinden?" vroegen zij eindelijk aan den grijsaard, die voortging met gejaagden spoed het geheele vertrek te doorsnuffelen. "Neen, ik zie ze niet. 't Is om radeloos te worden. De tijd dringt, en slagen we van nacht niet, dan slagen we nooit. Helpt eens zoeken. Ik kan me niet begrijpen, waar hij ze gelegd kan hebben. Ik heb alles al doorzocht, geloof ik."
Eens op 't chapitre van Francis, raakte ik zoo aan 't mijmeren, aan 't fantaseeren, aan 't berekenen der kansen vóór en tegen, dat ik niet meer op of omzag, maar alleen met een gejaagden stap voortliep, nauwelijks wetende dat ik zoo deed, toen ik op eens Francis zelve zag aankomen. Zij kwam reeds van de zijde waar de pachthoeve lag, en zij moest er geweest zijn; zij hield een mandje in de hand.
Maar Auntie liet mij den tijd niet aan mijn gevoelens van verbazing lucht te geven; zij vertelde mij op gejaagden toon, dat Maud daarbinnen was om zich een zomerhoed te koopen; maar dat het gesprek met die Fransche modiste, die slechts gebroken Engelsch kon, niet vlotte; en dat ze mij juist voorbij het raam zag passeeren en mij verzocht als tolk te willen dienen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek