Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 31 oktober 2025


Edelmoedige strijd. Laatste opoffering. De toestel tot uitzetting. Behendigheid van Joe. Middernacht. De wacht van den doctor. Hij slaapt in. De brand. Het gehuil. Buiten bereik. Doctor Ferguson begon den stand op te nemen volgens de hoogte der sterren, hij bevond zich nauwelijks op 25 mijlen van den Senegal.

Een naar gedruis, een schriklijk gehuil ontstond, en de vluchtelingen liepen ijlings langs alle kanten uit de baan; want zij dachten dat de Franse ruiters hun op het lijf waren. Het was Jan Breydel niet moeilijk door deze dwalende vrouwen en kinderen te dringen, ook kon hij zich met genoegzame snelheid voortspoeden.

Een dikke walm welde op, daar waar de neergestorte oude onder den slaaprok lag; haar gehuil, haar doordringend, ontzettend smartgekrijt verklonk in wijde verte.

Een vreemdeling zou hem houden voor het gehuil van nachtvogels of het gesis van slangen. De Gound kent ze, die geluiden. Men moet waken, men waakt, men moet vluchten, men vlucht. De verdachte pâls worden verlaten, verbrand zelfs.

Het is een alleseter, en versmaadt zoomin kleine Zoogdieren, Vogels, Visschen, Wormen en Insekten, als vruchten en andere plantaardige voedingsmiddelen. Daar het eenzame bosschen bewoont en verborgen leeft, ziet men het zelden. Zijn stem bestaat, naar men zegt, uit een luid gehuil.

"In den herfst van het jaar 1852," verhaalt Gadamer, "hoorde ik, terwijl ik mij in een woud bevond, plotseling boven mij een vreeselijk gebruis, waarmede een geluid, dat op een schel gehuil geleek, gepaard ging. Ik schrok er van, daar ik meende, dat er een meteoorsteen zou vallen op de plaats waar ik stond.

Het einde was dat de geheele bende door een panischen schrik bevangen werd, het op een loopen zette en spoedig in het woud uit zicht raakte. Het gehuil werd zwakker en zwakker; eindelijk was alles in den omtrek van de Schoone Zwerfster weder stil. Voorzichtigheidshalve werd er besloten te wachten tot de dag aanbrak, vóór dat zij zich buiten den wagen van den stand van zaken gingen overtuigen.

In de zaal zelf, in die schemerige holte daar, woelde wat ik hoop dat nooit meer mijn oog zal aanschouwen: De hel met haar brandende rompen, haar wringende armen, haar bang en lang-rekkend gehuil maar eene hel in duisternis, een zwart vuur van jankende lijven, met, erover, een zonderling rooden gloed.

Boven dit alles galmden de angstige roepen der dwalende zonen, die hun moeder verloren hadden; en nog hoger galmde het gehuil der honden, welke hun meester tevergeefs in de verwarring hadden gezocht. Deconinck ging met Breydel in een huis dat bij de weg stond en gebood de bewoners hem een kamer aan te wijzen.

Woord Van De Dag

bijeengeplaatst

Anderen Op Zoek