Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 15 mei 2025


Met de eene hand opende hij toen de bovenste kraan en met de andere de onderste die met het metalen bakje in verbinding stond. Terstond steeg een heldere vlam uit het kokertje op, die eene duidelijk merkbare warmte verspreidde. »Ziedaar ons fornuis", zeide Fry. Soun kon zijne oogen niet gelooven. »Maakt u vuur van water?" riep hij uit. »Van water en phosphorcalcium!" antwoordde Craig.

»Ja!" antwoordde Craig, »want ik kan niet begrijpen hoe die ellendelingen te weten gekomen zijn dat wij passagiers aan boord zouden zijn!" »'t Is waarlijk onverklaarbaar," voegde Fry er bij. »Het doet er niet toe," sprak Kin-Fo, »zij hebben het geweten en wij zijn het gevaar ontsnapt!" »Ontsnapt!" antwoordde Craig. »Neen, zoolang de Sam-Yep in 't gezicht is, zijn wij niet buiten gevaar!"

De gids ging Kin-Fo, Soun, Craig en Fry voor, die een plaats hadden gevonden tusschen de twee bulten van het dier. Soun kon zich zeer goed in deze soort van reizen schikken en hij zou desnoods meegegaan zijn tot het einde der wereld. Maar mocht de weg niet vermoeiend zijn, de hitte was groot.

Waarvan het slot, hoe vreemd het schijne, den lezer toch wel niet verbazen zal. »Welnu, Craig en Fry?" vroeg de heer William J. Bidulph den volgenden morgen aan de twee agenten, die hij bepaaldelijk belast had het oog te houden op den nieuwen verzekerde bij de maatschappij de Eeuw.

Hij was reeds bij de kamer van den wijsgeer en opende de deur. Wang was er niet. Wang had blijkbaar ook dien nacht niet in zijne kamer doorgebracht en toen op Kin-Fo's bevel zijne bedienden de yamen in alle hoeken doorzocht hadden, bleek het dat Wang verdwenen was, zonder een spoor achter te laten. Waarin Craig en Fry officieel aan den nieuwen cliënt van de Eeuw worden voorgesteld.

Craig en Fry moesten dus hunne waakzaamheid verdubbelen, want zij gevoelden dat de zaak elken dag ernstiger werd. Tong-Tchéou is een der oudste steden van het Hemelsche Rijk. Zij is gelegen aan een gekanaliseerden arm van den Peiho en aan den mond van een ander kanaal, dat tot verbinding strekt met Peking, waardoor het een middelpunt is geworden van een zeer levendig handelsverkeer.

En William J. Bidulph riep: »Craig-Fry?" Craig en Fry stonden werkelijk achter de deur van het particuliere kabinetje. Zij waren den cliënt gevolgd tot aan de deur van het bureau en wachtten daar zijn vertrek af.

Door een smallen gang, die vrijgelaten was tusschen de dubbele rij kisten, kon men van het eene einde van het ruim naar het andere gaan, nu eens in het volle licht als men in de nabijheid van het luik was, dan weder in schemerlicht of in een bijna volkomen duister. Craig en Fry liepen zwijgend, alsof zij zich in een praalgraf bevonden, in dezen gang op en neder.

Terwijl de vlam uit den koker opsteeg, hield Craig er een ketel met zoetwater boven, uit een tonnetje dat hij in zijn waterdichten zak mede van boord genomen had. Het water kookte spoedig en Craig schonk het toen over in een trekpot waarin eenige lepeltjes thee gedaan waren.

»'t Ziet er netjes uit," zei Craig. »Zeer netjes!" antwoordde Fry. Zij zouden hetzelfde gezegd hebben als zij een der groote magazijnen van San Francisco of New-York bezichtigd hadden. Aan het uiterste einde van het ruim, waar het licht nagenoeg niet doordrong, waren zij blijven staan, en voordat zij weder naar boven gingen, lieten zij nogmaals hunne blikken over de stapels der kisten gaan.

Woord Van De Dag

vastwerkt

Anderen Op Zoek