Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 13 oktober 2025
Boven ondoordringbaar kreupelhout, meest gevormd door struiken met allerlei bessen, verrijzen reuzenboomen, waarvan de takken, zoowel als de stammen omkleed zijn met mos- en varensoorten. Onder die, welke men heeft moeten kappen, om den weg te banen, zijn er, die, nog ondersteund door de naastbij zijnde boomen, niet op den grond hebben kunnen vallen, andere half omgehakt, hangen boven afgronden.
Hij was gekleed met een elegance, die hem zelf onherkenbaar voor zijn spiegel moest maken, en niets in of aan hem scheen de vrees te rechtvaardigen, dat hij het voornemen had zich te storten in de afgronden van het Niet, welk praatje mademoiselle Mimi met gehuicheld medelijden ingang trachtte te doen vinden.
Een bergbestijger geeft den moed niet op, en waren het nu al geen duizelingwekkende afgronden en duistere gletscherspleten die dreigden, het dreigement dat nu gekomen was, was niet minder erg en de overwinning zou misschien kostelijker zijn.
Daar is de kalk verweerd en verscheurd in de hoogte, beneden vol grotten, en zij vertoont al die vreemde erosieverschijnselen, die verdwijningen en verschijningen van rivieren, al die kloven en afgronden, die bij zulk een gebied behooren.
Blijkbaar was hij getroffen en geschokt; maar van welken aard was zijn ontroering? Zijn blik wendde zich niet van den grijsaard af. Het eenige wat duidelijk uit zijn houding en gelaat sprak, was een zonderlinge besluiteloosheid. 't Scheen alsof hij tusschen twee afgronden kiezen moest, tusschen dien, waarin men verloren gaat, en dien, die redding geeft.
In deze kronkelende bergengten heerscht eene ongestoorde stilte: de steile rotswanden, die loodrecht uit de omringende afgronden oprijzen, maken zelfs voor dieren den toegang bijna onmogelijk.
Wat beteekent de onrust eener stad in vergelijking met het oproer der ziel? De mensch is een nog ondoorgrondelijker diepte dan het volk. Jean Valjean was op dit oogenblik ter prooi aan een vreeselijken inwendigen storm. Al de afgronden hadden zich opnieuw in hem geopend. Ook hij sidderde, evenals Parijs, op den drempel van een vreeselijke en duistere revolutie.
Het heeft opgehouden met regenen. Wij doen een klein roeitochtje op het meer. Het diepe, onbewegelijke water opent zijn afgronden onder ons, en het is zoo helder, dat, als men zich over den rand van 't bootje buigt, men diezelfde lichte, niet onaangename duizeling gewaar wordt, die men ervaart bij 't neerzien in de diepte vanaf een groote hoogte.
Als ik te warm ben, klim ik; ben ik te koud, ik daal; bergen, afgronden, stroomen kan ik overtrekken, een onweder beheersch ik, een bergstroom ga ik strijkelings voorbij! Ik ga zonder mij te vermoeien, ik houd stil zonder rust te behoeven! Ik zweef boven nieuwe steden!
Hoe aardig, zoo een vlam te zien krullen om een verkoold houtblok; de haard was net een hel, in miniatuur, de turven waren rotsen, en daartusschen groeven zich afgronden, louter vuur en gloed, iets van Dante!
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek