United States or Curaçao ? Vote for the TOP Country of the Week !


Κείνον αφήκαντα φρικτά δεσμά του τεντωμένον, 200 και αρματωθήκαν, έκλεισαν την στιλβωμένην θύρα, κ' ήλθαντον πολυμήχανον ανδρείον Οδυσσέα. αυτού με στήθος φλογερό στέκονταν, 'ς το κατώφλι τέσσερες, καιτο μέγαρο πολλοί κ' εκείνοι άνδρείοι· η Αθήνη κόρη του Διόςτο πλάγι τους τότ' ήλθε, 205 εις το κορμί καιτην φωνή του Μέντορ' όλη ομοία. άμ' ο Οδυσσέας είδε την εχάρη και της είπε· «Μέντορα, να μη λησμονήςτην φοβερήν ανάγκη τον φίλον ευεργέτη σου και τον ομήλικόν σου».

Άμα ήκουσα ταύτα, εσιχάθηκα την πολυμήχανον κακίαν του ανθρωπου και εμίσησα την καταχθονιότητα του μηχανήματος και απεφάσισα να τιμωρήσω τον εφευρέτην διά της εφευρέσεώς του.

Εις αυτούς τους στίχους φανερόνει τον χαρακτήρα του καθενός από αυτούς τους δύο άνδρας, ότι δηλαδή ο μεν Αχιλλεύς είναι κάπως ειλικρινής και αφελής, ο δε Οδυσσεύς πολυμήχανος και ψεύτης. Διότι παριστά ότι ο Αχιλλεύς λέγει αυτούς τους στίχους εις τον Οδυσσέα. Σωκράτης. Μα τον Δία, Ιππία μου, πλησιάζω να εννοήσω αυτό που λέγεις. Τον πολυμήχανον, καθώς μου φαίνεται, τον θεωρείς ψεύτην. Ιππίας.