United States or Georgia ? Vote for the TOP Country of the Week !
Δεν ήτον όλως απόκρημνος η ακτή. Η παραλία τοιαύτη οίαν ηδύνατό τις κατά την ερεβώδη, την άναστρον και ασέληνον εκείνην νύκτα να την διακρίνη, θα ήτο γλυκεία και φιλομειδής υπό τας ακτίνας του φθινοπωρινού ηλίου, πριν πνεύση ο Εύρος ο εμφυσήσας την μανίαν του εις τα κύματα. Είς μόνος υψηλός βράχος υπήρχε, διατείνων εις την θάλασσαν τας ρίζας, όπου αμέσως εβαθύνετο το ύδωρ.
Γεμάτο άστρα ελπίδες που ανέτειλε Για να σκεπασθή αμέσως με σύννεφα. Από το μέλλον μου φωνάζει μια φωνή : — Εμπρός! — Αλλά προς το Παρελθόν — ερεβώδη άβυσσον — το πνεύμα μου πτερυγίζει, σιωπηλόν, ακίνητον, λυπημένον. Γιατί, ωιμέ! ωιμέ! για μένα Το φως της ζωής έσβυσε. «Ποτέ πια, ποτέ πια, ποτέ πια, — Λέει η θάλασσα με επίσημο τόνο στην αμμουδιά — Το κεραυνοβολημένο δένδρο δεν θ' ανθίση.
Αλλ' ήδη εις τα ερεβώδη Λουτρά βαθέα της δύσεως Του λαμπρού βασιλέως, Των αέρων εβούτησεν Η εσχάτη ακτίνα. Και αλλάζει, ιδού, αμαυρόνεται Της νήσου η ράχη, ως πρόσωπον Νέας, ορφανής παρθένου, Υγρόν υπό το σύγνεφον Της δυστυχίας· Τα λυπημένα ομμάτια του Τότε αν σηκώση ο ναύτης, Βλέπει επάνω εις την χώραν του Τρέμον και μεσουράνιον Το πρώτον άστρον.
Λέξη Της Ημέρας