United States or Russia ? Vote for the TOP Country of the Week !


Σωκράτης Νομίζεις λοιπόν ότι κανείς εκ των πολιτικών, οποιουδήποτε χαρακτήρος και αν είναι και οπωσδήποτε δυσμενής προς τον Λυσίαν, θα τον ονειδίση διά τούτο, ότι δηλαδή συγγράφει; Φαίδρος Όχι βεβαίως, δεν εξάγεται τούτο τουλάχιστον εκ των λόγων σου· διότι την ιδικήν των επιθυμίαν, ως είναι επόμενον, θα ωνείδιζεν. Σωκράτης Άρα είναι φανερόν ότι δεν φέρει αισχύνην αυτό το γράφειν λόγους.

Εις τ' ανωτέρω θα ηδύνατό τις ίσως πολλά ν' αντείπη πλην ο κρίνων το έργον του Ροΐδου οφείλει να παρατηρήση ότι, εάν τόσα έτη, δεν παρήρχοντο χωρίς ούτος να γράψη πιθανώς, δεν θα έγραφε βραδύτερον τόσον τελείως . Πράγματι το μη γράφειν δεν εσήμαινε δι'αυτόν μένειν μ' εσταυρωμένας χείρας. Η ποικιλία των μελετών εις ας επεδίδετο είνε κάτι απίστευτον.

ΛΟΓ. Τι δε μέλλω γράφειν; και δη λέξον μοι. ΛΟΓ. Ευγενέστατε Κύριε Διοικητή τι έγραψες; ΑΝΑΤ. Όχι μπρε σασκίν, μη γράφεις «τι έγραψες »; σβύσαι βάιβαϊ μπουτουλά, βάι. ΛΟΓ. Έσβυσακαι δη είπας μοι βράψαι όπερ αν με είπης Ουκούν σαυτόν αιτιώ. — ΑΝΑΤ. Λέγε διώ τώρα, τι λοής έγραψες; ΛΟΓ. » Ευγενέστατε Κύριε ντοικητή. ΛΟΓ. « Αρβανίτη μέτυσεΛΟΓ. « Αρβανίτη έφυγεΛΟΓ. « Εμάς έβανε χάψι

Σωκράτης Λοιπόν αρκετά είπομεν ως προς το ζήτημά μας περί τέχνης και ατεχνίας λόγων. Φαίδρος Έστω. Σωκράτης Μας μένει δε να εξετάσωμεν το περί ευπρεπείας και απρεπείας εις το γράφειν, κατά ποίον τρόπον το γραφόμενον θα εγίνετο καλόν και κατά ποίον τρόπον απρεπές. Δεν έχει ούτως; Φαίδρος Ναι. Σωκράτης Γνωρίζεις πώς θα φανής τα μάλιστα ευχάριστος εις τους θεούς, διά λόγου προφορικού ή γραπτού;

Δεύτερον μέρος Ο Σωκράτης κρίνων το έργον του λογογράφου Λυσίου και τα έργα των πολιτικών και νομοθετών αποφαίνεται ότι όχι το γράφειν αλλά το κακώς γράφειν φέρει αισχύνην. Αλλά διά να γράψη τις καλώς δεν αρκεί η ρητορική χωρίς την γνώσιν της αληθείας. Αναφέρει λεπτομερώς όλα τα είδη της ρητορικής και τας μεθόδους των ρητόρων, τα οποία δεν επιτυγχάνουν τον σκοπόν των.

Κατόπιν εξετάζει την ευπρέπειαν και την απρέπειαν περί το γράφειν κ' ευρίσκει, αφού αναφέρει τον μύθον της ανακαλύψεως του γραπτού λόγου, ότι ο τελευταίος ούτος λόγος δεν είναι φάρμακον διαρκούς μνήμης, αλλ' απλής υπομνήσεως, ενώ ο προφορικός λόγος είναι αυτάρκης και σπείρεται εις ψυχάς ζώσας.

Ενώ οι ρήτορες με τας ιδικάς μόνον γνώσεις μόλις το αλφάβητον του γράφειν λόγους γνωρίζουν. Καλύτερος ρήτωρ ήτο ο Περικλής, διότι ακριβώς από τον φιλόσοφον Αναξαγόραν ήντλησεν. Οι ρήτορες λοιπόν πρέπει να γνωρίζωσι την ανθρωπίνην ψυχήν, έπειτα πρέπει να έχωσι σκοπόν την αλήθειαν και όχι το αληθοφανές.

Και μάλιστα, αγαπητέ μου, προ ολίγου κάποιος πολιτικός επείραζε τον Λυσίαν περιπαίζων αυτόν δι' αυτήν ακριβώς την ασθένειάν του εις το γράφειν και μέσα εις όλους τους ονειδισμούς τον απεκάλει και λογογράφον , ενδέχεται λοιπόν από φιλοτιμίαν να συγκρατηθή από του να μας γράψη απάντησιν.