United States or Comoros ? Vote for the TOP Country of the Week !


Ύπερθεν του παλαιού μύλου με τους βράχους τους σπαρτούς, επί των οποίων ανεγινώσκοντο ακόμη, κατά την παράδοσιν ή την πρόληψιν, τα γράμματα του Θεμιστοκλέους προς τους Ίωνας της Μικράς Ασίας, προτρέποντος αυτούς ν' αποταχθώσι τον μισητόν βάρβαρον και προσέλθωσιν εις την γλυκείαν Ελλάδα, την μητέρα των.

Ταύτης λοιπόν της γυναικός και του Κύρου υιός ων ο Καμβύσης, εθεώρησε τους Ίωνας και τους Αιολείς ως κληρονομικούς υπηκόους, και όταν εξεστράτευσε κατά της Αιγύπτου, έλαβε μεθ' εαυτού πολλούς και από τους βαρβάρους επί των οποίων εβασίλευε, και από τους Έλληνας οίτινες ήσαν υποτεταγμένοι εις αυτόν.

Πρώτος δε αυτός εκυρίευσε την Κύπρον και την καθυπέβαλεν εις φόρον. Κατά του Αμάσιος τούτου εστράτευσεν ο υιός του Κύρου Καμβύσης, έχων μεθ' εαυτού εκ των Ελλήνων τους Ίωνας και τους Αιολείς, εκτός εκείνων των λαών επί των οποίων εβασίλευεν.

Ο Κροίσος ούτος, ο πρώτος των βαρβάρων τους οποίους ηξεύρομεν ημείς, εις άλλους μεν των Ελλήνων επέβαλε φόρον, μετ' άλλων δε συνεμάχησεν. Υπέταξε τους Ίωνας, τους Αιολείς και τους Δωριείς της Ασίας, έκαμε δε συμμάχους του τους Λακεδαιμονίους.

Έλαβε δε την ακόλουθον απόκρισιν· «Η εκδίκησις θα έλθη διά θαλάσσης, όταν εμφανισθώσιν οι χάλκινοι άνθρωποιΑυτός όμως δεν ηδύνατο να πιστεύση ότι ήτο δυνατόν να έλθωσιν εις βοήθειάν του χάλκινοι άνθρωποι. Αλλ' ολίγου χρόνου παρελθόντος τρικυμία εξώθησεν εις την Αίγυπτον Ίωνας τινάς και Κάρας οίτινες είχον εκπλεύσει προς πειρατίαν.

Αφού δε εβράβευσε τον Μανδροκλή ο Δαρείος διέβη εις την Ευρώπην και παρήγγειλεν εις τους Ίωνας να πλεύσωσιν εις τον Εύξεινον μέχρι του Ίστρου ποταμού, να τον περιμείνωσιν όταν φθάσωσιν εκεί και να γεφυρώσωσι τον ποταμόν, διότι το ναυτικόν εκυβερνάτο από τους Ίωνας, τους Αιολείς και τους Ελλησποντίους.

Εκ μέρους των άλλων λαών η εκστρατεία έγινε μάλλον εξ ελευθέρας θελήσεως· διότι οι μεν Αργείοι, Δωριείς όντες, ηκολούθησαν τους Ίωνας Αθηναίους εναντίον Δωριέων όχι ίσως ένεκα της μετά των Αθηναίων συμμαχίας των, αλλ' ένεκα του κατά των Λακεδαιμονίων μίσους των και χάριν ιδίας ωφελείας έκαστος, οι δε Μαντινείς και άλλοι μισθοφόροι Αρκάδες, συνηθισμένοι να πολεμούν πάντοτε κατ' εκείνων, τους οποίους υπεδείκνυαν εις αυτούς ως εχθρούς, ευρίσκοντο απέναντι των συμπατριωτών των ληφθέντων επί μισθώ παρά των Κορινθίων και εθεώρουν αυτούς ως εχθρούς· οι Αθηναίοι είχαν επίσης Κρήτας και Αιτωλούς μισθωτούς.

Ο Θαλής ο Μιλήσιος είχεν αναγγείλει την μεταβολήν ταύτην εις τους Ίωνας, και είχε μάλιστα προσδιορίσει εκ των προτέρων το έτος καθ' ο συνέβη . Οι Λυδοί και οι Μήδοι ιδόντες την νύχτα λαμβάνουσαν την θέσιν της ημέρας, διέκοψαν την μάχην, και μετά ταύτα αμφότεροι εφάνησαν προθυμότεροι να κάμωσιν ειρήνην. Οι συμφιλιώσαντες αυτούς ήσαν ο Συέννεσις ο Κίλιξ και ο Λαβύνητος ο Βαβυλώνιος.

Πριν κινήση το στράτευμα, είχε πέμψει κήρυκας προς τους Ίωνας προσπαθών να τους αποσπάση από τον Κροίσον, αλλά δεν το κατώρθωσεν. Ανεχώρησεν όμως και ήλθε να στρατοπεδεύση απέναντι των Λυδών· οι δύο στρατοί εδοκίμασαν τας δυνάμεις των εις την πεδιάδα της Πτερίας. Η συμπλοκή εγένετο τρομερά· εκατέρωθεν έπεσαν πολλοί, η δε νίκη ήτο αμφίρροπος, ότε επήλθεν η νυξ και διεχώρισε τους μαχομένους.

Επρόσθεσεν ότι πρέπει να έχουν κατά νουν ότι δεν ήσαν υποδεέστεροι ως προς τας δυνάμεις, και ότι, ως προς την ανδρείαν, όντες Πελοποννήσιοι και Δωριείς, ουδεμία αμφιβολία υπήρχεν ότι θα ενίκων τους Ίωνας, τους νησιώτας, συρφετόν ξένων, και ότι θα εδίωκον αυτούς εκ της χώρας. Έπειτα, ότε ήλθεν ο καιρός, τους ωδήγησεν εκ νέου κατά του εχθρού.