Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 13 Μαΐου 2025
Λυπητερό θέαμα και σπαραχτικό· το θεϊκό πανηγύρι που χρόνια και χρόνια δόξαζε την Ελλάδα να καταντάη είδος «μεϊντάνι» για να ζητιανεύη ένας Νέρωνας τη δόξα από ταπεινωμένο και ξεφυλισμένο λαό. Βγήκε τότες αγέρωχα ο Νέρωνας με το «άρμα». Τρέχοντας όμως πέφτει χάμω, και τύχη του που δεν τούσπασε το κεφάλι. Ίσως για να ταπεινωθή ακόμη πιώτερο ο λαός, και ναναγκαστή να του δώση της ελιάς το στεφάνι.
Και θα τηνέ χαρίζαμε όλη την ιστορία του στους Ρωμαίους, μόνο που αυτό της το μέρος, το φιλελληνικό, πρέπει να ιστορηθή, κι όχι για να μάθουμε τι πάει να πη Νέρωνας, μα για να κρίνουμε σε τι λογής ψυχική κατάσταση βρίσκουνταν το Έθνος σάνε χαίρουνταν τους καρπούς της αγάπης του. Είχε δυο μεγάλες μανίες ο περίφημος αυτός μαθητής του Σενέκα· τη μανία να θανατώνη και να ρημάζη, και τη δοξομανία.
Και ναράξουμε στο θλιβερό συμπέρασμα, πως μ' όλα εκείνα τα χάδια το σκουλήκι την έτρωγε ολοένα, οι πιώτερες Πολιτείες της είχαν καταντήσει χωριά, άλλες ολότελα ρημάχτηκαν, οι πόλεμοι τη δεκάτιζαν, οι φόροι τη λίγνευαν, η μεγαλονόματη Σπάρτη κρυφόπλεχνε φιλίες με τους Ιουδαίους, κ' η περιδόξαστη Αθήνα πανηγύριζε τις αγάπες της Κλεοπάτρας. 3 Νέρωνας
Τόση όμως ταπεινοσύνη, τόση κολακεία ποτές, μήτε στους σκοτεινότερους χρόνους της Τουρκοκρατίας δεν έδειξε. Αν καταπιάστηκε κ' ένα ανθρωπινό έργο ο Νέρωνας, τάνοιγμα του Ιστμού, πρι να μισέψη μια για πάντα από τη χώρα που μόλυνε με την παρουσία του, δε μας φαίνεται να είχε άλλο στο νου του παρά την ανοικονόμητη μεγαλομανία του. Έπειτα δεν μπόρεσε να το βγάλη και πέρα.
Βρήκε λοιπόν η κακορρίζικη ζούλια των Εθνικών προστάτη και σύμμαχό της την πιο κακορρίζικη πολιτική τω Ρωμαίων, κι άναψε αμέσως η φοβερή η φωτιά, άρχισαν οι μεγάλοι κατατρεγμοί. Είχε ο Νέρωνας, είναι αλήθεια, δοσμένο το καλό παράδειγμα από τα 64 μ. Χ., τότες που φόρτωσε στη ράχη τω χριστιανών τη μεγάλη φωτιά της Ρώμης, που ο ίδιος την έβαλε.
Άλλος άνθρωπος αν είτανε, θάλιωνε ίσως από ντροπή, να το βλέπη μονάχα το σημάδι εκείνο της δόξας ύστερ' από τέτοιο ρεζίλι. Μα ο Νέρωνας, όχι άνθρωπος, μήτε τύραννος δεν είταν κοινός. Είταν η ψυχή του χυμένη από μπρούντζο. Κι άμα βγήκε η απόφαση και στεφανώθηκε, ανέβηκε κάπου και στάθηκε να τον καμαρώσουν κι αυτόν και τη δυνατή του φωνή, επειδή ο ίδιος έκαμνε και τον κράχτη της νίκης του.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν