United States or Belarus ? Vote for the TOP Country of the Week !


Λοιπόν ας απαντήσουν εις το εξής. Έν μόνον λέγετε ότι υπάρχει; Μάλιστα, θα απαντήσουν. Δεν είναι έτσι; Θεαίτητος. Μάλιστα. Ξένος. Αλλά τόρα; Ον ονομάζετε κανέν πράγμα; Θεαίτητος. Μάλιστα. Ξένος. Άραγε εκείνο το ίδιον το οποίον το ονομάζετε έν, και επομένως μεταχειρίζεσθε δύο ονόματα διά το ίδιον πράγμα, ή πώς αλλέως; Θεαίτητος. Συ λοιπόν, καλέ Ξένε, ειπέ τι θα είναι η απάντησίς των εις αυτό;

Αλλά νομίζω ότι δι' αυτούς πρέπει να κάμωμεν το εξής. Θεαίτητος. Τι να κάμωμεν; Ξένος. Κυρίως μεν, εάν υπάρχη τρόπος, πρέπει να τους βελτιώσωμεν δι' έργων. Εάν όμως αυτό είναι αδύνατον, τότε τουλάχιστον ας τους βελτιώσωμεν διά λόγων, υποθέτοντες ότι είναι πρόθυμοι εις το μέλλον να αποκρίνωνται νομιμώτερον. Διότι παν ό,τι ομολογούν οι καλλίτεροι, έχει περισσότερον κύρος από τους χειροτέρους.

Ή μήπως συ θα διισχυρισθής ότι όπως φαίνεται εις σε έκαστον χρώμα, το ίδιον φαίνεται και εις τον σκύλλον και εις οποιονδήποτε άλλο ζώον; Θεαίτητος. Όχι, μα τον Δία. Σωκράτης.

Εις έν το οποίον με περιφράγματα εκτελεί το κυνήγιον, και εις το άλλο το οποίον τα πληγόνει. Θεαίτητος. Πώς το εννοείς και πώς διακρίνεις αυτά τα δύο; Ξένος. Το μεν ένα, επειδή γενικώς περικλείει κάτι τι και το εμποδίζει να φύγη, είναι ορθόν να το ονομάσωμεν περιφραγματικόν. Θεαίτητος. Μάλιστα. Ξένος.

Διότι, αξιομακάριστε φίλε, ακόμη υπάρχει, και μάλιστα η μεγαλιτέρα δυσκολία και η πρώτη. Διότι αφορά αυτήν την αρχήν αυτού. Θεαίτητος. Πώς; τι εννοείς; Λέγε και μη διστάζεις διόλου. Ξένος. Νομίζω ότι εις το ον δύναται να αποδοθή κανέν άλλο από τα όντα. Θεαίτητος. Βεβαιότατα. Ξένος. Τόρα όμως άραγε και εις το μη ον είναι δυνατόν να αποδοθή κανέν άλλο από τα όντα; Θεαίτητος. Πώς είναι δυνατόν;

Πολύ ορθά, έτσι εμείναμεν σύμφωνοι εις αυτά προηγουμένως. Σωκράτης. Όταν όμως με συναντήση ασθενή, δεν είναι αληθές πρώτον μεν ότι δεν με εύρε τον ίδιον, διότι με συνήντησε ανόμοιον; Θεαίτητος. Μάλιστα. Σωκράτης.

Επομένως δεν θα γεννήσωμεν διάφορα πράγματα εγώ ο οποίος πάσχω και εκείνο το οποίον ενεργεί; Θεαίτητος. Πώς όχι; Σωκράτης. Παραδείγματος χάριν, όταν πίνω οίνον, δεν μου φαίνεται νόστιμος και γλυκύς; Θεαίτητος. Μάλιστα. Σωκράτης.

Αλλ' αν οι δύο μας είχαμεν ο καθείς μίαν λύραν, και μας έλεγε ότι είναι χορδισμέναι ομοίως, φρονείς ότι έπρεπε αμέσως να τον πιστεύσωμεν, ή να εξετάσωμεν αν είναι μουσικός και τα λέγη αυτά; Θεαίτητος. Έπρεπε να εξετάσωμεν. Σωκράτης. Και λοιπόν δεν είναι αληθές, ότι, αν εβλέπαμεν ότι είναι μουσικός, θα τον επιστεύαμεν, αν όμως δεν είναι μουσικός, δεν θα επιστεύαμεν; Θεαίτητος. Πολύ ορθά. Σωκράτης.

Ως γνωστόν, εις τον άνθρωπον αποδίδομεν και τα διάφορα χρώματα, και τα σχήματα και τα μεγέθη και τας κακίας και τας αρετάς και με όλα αυτά και χίλια άλλα δεν τον λέγομεν μόνον άνθρωπον, αλλά και αγαθόν και τόσα άλλα. Και πάλιν τα άλλα πράγματα, με τον ίδιον τρόπον, ενώ κατ' αρχάς αποδίδομεν εις αυτά έν όνομα, κατόπιν τα χαρακτηρίζομεν ποικιλοτρόπως με πολλά επίθετα. Θεαίτητος. Πολύ ορθά ομιλείς.

Σωκράτης. Και πάλιν εγώ δεν θα γίνω τοιούτος διά τον εαυτόν μου, ούτε εκείνο θα γίνη τοιούτον διά τον εαυτόν του. Θεαίτητος. Όχι βεβαίως. Σωκράτης. Αλλά κατ' ανάγκην και εγώ, όταν αισθάνωμαι, θα αισθάνωμαι κάτι τι, διότι είναι αδύνατον να αισθάνωμαι απλώς χωρίς κάτι τι.