Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 13 Μαΐου 2025
Ευγνωμονούντες οι Αθηναίοι διά την ηρωικήν ταύτην θυσίαν της Αγραύλου, και επιθυμούντες να διαιωνίσωσι την μνήμην της, εσύστησαν και εώρταζαν έκτοτε εις τας Αθήνας εορτήν δημόσιον, Αγραύλια καλουμένην.
Είνε μόνον φρασίδια και ερωτήσεις σκοτειναί και εξωτερικόν φιλοσοφικόν, κατά δε τα άλλα οι πλείστοι είνε όμοιοι με τον Ετοιμοκλήν. Βλέπετε δε και ποίαν σεμνότητα και μετριοφροσύνην έχουν αι επιστολαί του• τον μεν Αρισταίνετον παρομοιάζει προς τον Οινέα, τον εαυτόν του δε προς την Αρτέμιδα. Πολύ κατάλληλα αυτά, μα τον Ηρακλέα, και πρέποντα εις εορτήν.
Τότε ο Νιαουστεύς ηναγκάσθη ν' αρκεσθή εις τους δύο αργυρούς, και εις πάσαν εορτήν, βασιλικήν ή και θρησκευτικήν, τους εκρέμα επί του στήθους και τους δύο, σήμερον δε, ημέραν εκλογής, αφού μάλιστα ήτο και πρόεδρος της εφορευτικής επιτροπής, θέσις ήτις δεν του εφαίνετο μικροτέρα από την του προέδρου του συμβουλίου της επικρατείας, καθήκον του ενόμισε να εμφανισθή εις τον τόπον της εκλογής φορών τα παράσημά του.
Εις οποιανδήποτε νήσον και αν αποβιβασθής, θα απαντήσης τον ναόν του αγίου Νικολάου μικρόν ή μέγαν, με μάρμαρα ή με πλίνθους. Ο άγιος Νικόλαος είνε ο Παππούς του ναυτικού μας, η γλυκυτέρα του ναύτου παραμυθία· των θαλασσών ο Άγιος. Εις την αγρυπνίαν έπρεπεν όλοι να παρευρεθώσι διότι ηυτύχησαν να πανηγυρίσουν την εορτήν του εις το νησάκι των.
Υποτίθεται εν γένει ότι η κουστωδία αύτη ήτο απόσπασμα ρωμαίων στρατιωτών παραχωρημένων ήδη εις τους Ιουδαίους αρχιερείς όπως φρουρώσι την τάξιν κατά την εορτήν.
Φοβηθέντες όμως οι Ηλείοι μήπως οι Λακεδαιμόνιοι μεταχειρισθούν την βίαν διά να τελέσουν τας θυσίας εν τω ιερώ, έθεταν εκεί φρουράν εκ νέων ωπλισμένων· ήλθον δε προς αυτούς χίλιοι Αργείοι, χίλιοι Μαντινείς, και ιππείς Αθηναίοι, οίτινες περιέμεναν εις το Άργος την εορτήν.
Αμφότεροι μετεκινήθησαν ότε εκάη ο ναός· και ο μεν πρώτος ευρίσκεται εις τον θησαυρόν των Κλαζομενίων έχων βάρος οκτώ ταλάντων και ημίσεως και δώδεκα μνων, ο δε άλλος, έχων χωρητικότητα εξακοσίων αμφορέων, ευρίσκεται είς τινα γωνίαν του προνάου, και οι Δελφοί μεταχειρίζονται αυτόν διά να αναμίξωσι τον οίνον κατά την εορτήν των Θεοφανίων.
Αλλ' η πλεονεξία και το φιλοχρήματον των Ιουδαίων ήτο τόσον επίμονον κακόν, ώστε ο Χριστός ηναγκάσθη να επαναλάβη και εκ δευτέρου την πράξιν, και τούτο τέσσαρας ημέρας προ του Πάθους Του. Γνωρίζομεν πόσον πλήθος συνέρρεεν εις την αγίαν πόλιν κατά την ενιαύσιον μεγάλην εορτήν.
Ανάβητε υμείς εις την εορτήν. Εγώ! ούπω αναβαίνω, ότι ο καιρός μου ούπω πεπλήρωται». Ούτως απήντησεν αυτοίς, και έμεινεν εν Γαλιλαία.
Γνωρίζω την φωνήν του. Μα την τιμήν του γένους μου και μα την γενεάν μου, κρίμα δεν τόχω αν εδώ 'ς τον τόπον τον αφήσω! ΚΑΠΟΥΛΕΤΟΣ Τι έπαθες, ανεψιέ; τι έχεις και ανάπτεις; ΤΥΒΑΛΤΗΣ Αυτός εδώ ένας εχθρός, ένας Μοντέκης είναι, ένας αχρείος, θείε μου, που ήλθε με κακίαν την εορτήν μας να ιδή και να μας περιπαίξη! ΚΑΠΟΥΛΕΤΟΣ Τι; ο Ρωμαίος είν' αυτός; ΤΥΒΑΛΤΗΣ Εκείνος, ο αχρείος!
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν