United States or Australia ? Vote for the TOP Country of the Week !
»O! die is geheel onnoodig, zoolang ik een haan aan mijn geweer heb, zou de hond overkompleet zijn!" Mijn vriend Bretignot keek mij met een zuurzoet gezicht aan. Hij houdt er niet van, die waarde vriend, dat men met jachtzaken den spot drijft. Die zijn hem heilig! Eindelijk verloren zijn wenkbrauwen hunne rimpels. »Welnu, gij komt, niet waar?" zeide hij.
"Mijn waarde heer," zei de koning, "je trekt al een lang gezicht, en 'k weet wel waarom. Maar dat zal je niet helpen, je moet nog eens voor me op reis. Dezen keer naar de derde prinses. Misschien zegt die ook weer neen; maar wagen wil ik het toch." De opperhofmeester boog met een zuurzoet lachje en zei: "Zooals Uwe Majesteit beveelt."
Wel een zaak van gewicht moet zijn gedachten bezig houden om hem zoo zijn eigen belangen en die der kerk te doen vergeten! Inderdaad loopt hij haastig de trap op, en klopt ongeduldig op de deur van den alférez, die met boos gezicht verschijnt, gevolgd door zijn wederhelft, die zuurzoet glimlacht. "O, meneer de pastoor! Ik wou juist naar u toe: uw bok..." "Ik heb iets van hoog belang..."
Paltsgraaf Koenraad is aan het hof van keizer Roodbaard te Speyer verschenen en heeft zijn keizerlijken broeder met een zuurzoet gezicht het voorgevallene meegedeeld. De oude Roodbaard heeft daarbij geglimlacht en den edelen heer Koenraad gedankt, dat hij een middel gevonden had om de Welfen en Staufen nader tot elkaar te brengen.
„Wat ’n wonder!” riep oom Harmsen, die zijn glas Champagne noch vol, noch ledig liet staan, „’t wurm sliep als een marmot; jammer genoeg, want je hebt ’m hartelijk toegesproken, dominee.” En toen de predikant min of meer zuurzoet, maar toch statig glimlachend antwoordde: „Gezegend zij die slapen kunnen als de kinderkens.” voegde de joviale zeeman er bij: „Ja, tusschenbeide is zoo’n tukkie in de kerk niet onlekker.
Eenige oogenblikken later nam Ibarra afscheid, daar hij zag dat het samenzijn moeilijk anders dan gedwongen kon wezen. Capitán Tiago keek zuurzoet, Linares was stil en zat waar te nemen, de pastoor deed alsof hij vroolijk was en sprak over dingen die hem volmaakt onverschillig waren. De kaart der dooden en de schimmen. De bewolkte hemel verborg de maan.