United States or Mongolia ? Vote for the TOP Country of the Week !
"Laten wij ten minste zeggen: ons schip, Pencroff!" antwoordde de ingenieur, die voor het oogenblik ontwapend was. Dit gesprek eindigde toen om eenigen tijd later weder te beginnen zonder den zeeman noch den ingenieur te overtuigen. Op het einde van Juni begon de sneeuw te vallen.
"Maar wij zullen het weten," voegde Pencroff er bij, "wanneer gij ons door dit land den weg hebt gewezen." "Ik geloof wel het te kunnen ondernemen," antwoordde de ingenieur die zonder veel inspanning opstond en bleef staan. "Dat gaat al goed!" riep de zeeman uit. "Ik zou bijna van honger omkomen," antwoordde Cyrus Smith. "Vrienden, ik moet iets te eten hebben, en dan ben ik ter uwer beschikking.
Deze zeer bijzondere scheepskapitein boezemt mij belangstelling in. Een anderen monnik, blijkbaar ook een zeeman, ontmoetende, vraag ik hem naar den naam van mijn zonderlingen vriend.
Door zoo te wrijven zou ik nog eerder mijn armen in brand steken!" Pencroff vergat dat niet alle soorten van hout er toe geschikt zijn en dat hij er niet den slag van had. Harbert had den zeeman gadegeslagen en de stukken hout opgenomen, toen deze ze wegwierp; hij begon met grooten ijver te wrijven en hij antwoordde, toen Pencroff hem spottend toeriep: "Wrijf maar, mijn jongen, wrijf maar."
Zij lachten bij de gedachte aan storm, doch toen zij het land naderden, zie, daar stak een heftige wind op en reusachtige golven beukten het schip. De zeeman pakte een stuk hout beet en dat was niets te vroeg, want het schip verging en alle opvarenden verdronken.
Men kwam overeen, dat de ingenieur en de correspondent den dag in de schoorsteenen zouden doorbrengen, om de kust en de hooge vlakte te onderzoeken. Nab, Harbert en de zeeman zouden intusschen naar het bosch terugkeeren, een nieuwen voorraad hout opdoen en zich meester maken van elken vogel of van elk stuk wild, dat onder hun bereik mocht komen.
Ondanks het woeden van de zee, Zal God den braven zeeman sparen! enz. O! daarmee had ik altijd succes! 't Viel mij op, dat zijn stem min of meer heesch en beverig was geworden; hij merkte 't zelf wel en zei pijnlijk glimlachend: Ahem! 'k ben nu wat verkouden, maar ik heb nòg een goed geluid, dat durf ik zeggen. Ik ben nu 'n beetje in 't achterspit, franchementdit.
De zeeman vond hierin alweder een geschikte gelegenheid om den ingenieur weder de volgende opmerking te maken: "Ziet ge wel, mijnheer Cyrus, zoolang wij niet een of twee jachtgeweren hebben, zal ons materieel niet volmaakt zijn." "Zeker, Pencroff," antwoordde de verslaggever, "maar het hangt slechts van u af.
God geve dat hij daar blijve, dan zullen we flink vooruitkomen, want we zullen alle zeilen bijzetten." Dick Sand had dit alles gezegd met het vertrouwen van den zeeman, die weet dat hij een goed schip onder zich heeft, een schip waarvan hij volkomen meester is. Hij ging aan het roer en riep zijn metgezellen om de zeilen behoorlijk te stellen, toen Mevr.
Een hunner, woester dan de anderen, beproefde Thompson den helmstok te ontnemen; maar deze trouwe zeeman greep hem in den kraag en slingerde hem met een ruk overboord.
Woord Van De Dag