United States or Malaysia ? Vote for the TOP Country of the Week !
Men begon ongerust te worden. Ook de 18de bracht geene uitkomst. Zelfs kwam geen brief van New-Found-Land aan! »Dat moet je niet te zeer verwonderen, zusjelief," herhaalde Joël telkenmale, ja voortdurend. »Een zeilschip kan tegenspoed, kan vertraging ondervinden. De afstand van Saint Pierre Miquelon tot Bergen is lang en de overtocht lang niet gemakkelijk.
Denk er toch om, zusjelief, dat dit huwelijk een feest zal zijn, niet alleen voor Dal, maar ook voor al de naburige gaards. Ik zou gaarne hebben, dat de plechtigheid zeer indrukwekkend was, en ik wil alles daarvoor in gereedheid brengen." Hulda knikte toestemmend. Zij was te verlegen, om een woord te kunnen uiten.
Is er onraad dat je zoo'n haast maakt? Je ziet me hierin een ergen boel; maar dat kleeden voor een partij waarop men zoowat de eerste zal zijn, is nog al lastig, tenminste zonder kamenier. Hé, zie jij eens eventjes, valt die berthe van achteren goed? Ja, in zoover kom je me heel van pas zusjelief. Hangt ze goed? Mooie blauwe japon niewaar? Nog uit Parijs meegebracht, vin jij 'em te laag?
»Als het slechte weder aanhoudt, vrees ik wel, dat de toeristen er van zullen afzien, om onze schoone provincie Telemarken te bezoeken. Denkt gij dat ook niet, Hulda?" »Wij zijn nog pas in April, Joël, dus nog ver van den zomer. Het weer kan dus wel ten goede keeren." »Ongetwijfeld, zusjelief; maar ik heb als het ware een voorgevoel, dat wij geen goed seizoen zullen hebben." »Niet? Waarom niet?"
Kom, voort, voort, broeder!" sprak het meisje gejaagd. »Ja, zusjelief, en hij is niet ver van ons verwijderd." »Juist. Kom dan toch. Vooruit." »Jawel; maar naar welken kant?" »Naar welken kant?...." »Waar is hij?.... Ik zie inderdaad niets." Hulda vloog de helling op, die zich achter de rots, waarop zij een oogenblik te voren gezeten hadden, uitstrekte.
Intusschen kwam de meid, die, in den toren gekomen, haar stem niet kon inhouden en met de hand voor het hoofd begon zij te schreeuwen: Wee mij, mijn goede mevrouw, waar is U? De donna hoorde haar en zeide zoo luid zij kon: O zusjelief, ik ben hierboven; huil niet, maar breng mij spoedig mijn kleeren.
»Neen," riep Joël Hansen uit, »neen zusjelief, schrei niet... Dat doet mij te veel pijn... Ik kan je niet zien weenen... Komaan! laat zien... Ge zegt, dat er geen brief gekomen is... Dat begint er werkelijk onrustbarend uit te zien!... Toch bestaat er nog geen reden om te wanhopen!... Kijk, als gij wilt, zal ik naar Bergen reizen.
»Voorzeker, hoop ik het tegendeel, Joël... En toch... hoe zulks te verklaren?... Ik kan zekere voorgevoelens niet van mij verbannen.... Ik kan niet beletten, dat schrikwekkende droomen mij des nachts bezoeken..." »Droomen zijn slechts droomen, zusjelief!" troostte Joël het jonge meisje. »Ongetwijfeld: droomen zijn slechts droomen;... maar van waar komen zij? Zeg mij dat."
»Neen, dat heeft hij niet, dat moet ik erkennen." »Ziet ge wel?" »Maar...." »Maar wat?.... Kom zeg op, Joël." »Dat is niet hetzelfde, zusjelief." »Wat is niet hetzelfde, broertjelief?" »Gij of ik. Gij kunt niet beweren, dat ik gij ben." »Jawel, jawel. Gij zijt mijn broeder en dat is hetzelfde," betuigde Hulda ernstig.
»Nu, ga voort," sprak Hulda gejaagd. »Waarom blijft gij steken? Ga voort!" ».... Dat Ole, uw bruidegom, u niet een klein beetje van zijn geheim zoude verteld hebben!" »En toch zweer ik u...." »Neen, zusjelief, zweer niet. Ziet, zoo iets is ongeloofelijk! Geheel onmogelijk!" »Maar, Joël, heeft Ole jegens u een woord van zijn geheim gerept?" vroeg Hulda. »Jegens mij?" »Ja, jegens u."
Woord Van De Dag