United States or Cocos Islands ? Vote for the TOP Country of the Week !


Wie onder u, vergetende dit mijn bevel, in het bijzijn van den prins spreken zal, zóó, dat de gedachte aan Liefde in hem opkomt, en ook hij, die in zijn bijzijn het woord Liefde zal uitspreken, zoodat hij er de beteekenis van zou willen leeren, zal gestraft worden, met de zwaarste straf die door booswichten uitgedacht kan worden.

De omgang met reine, liefdegevende en zichzelf geheel vergetende menschen moet louterend werken. Wie weet of die wensch niet vervuld zal worden. En, zooals het meer gaat, de vervulling van lieve wenschen gaat menigmaal gepaard met bittere tranen.

De als verwelkende oogleden openden zich.... Cecilianus, zei Martialis. Ik ga den Keizer vragen.... Wat, heer? vroeg de knaap mat. Of Cecilius terug mag komen. De knaap gaf een snik van geluk. Hij greep Martialis de handen. O, Martialis!! riep hij, vergetende zijn eerbied. De dichter steeg in. De vrienden, in den tuin, wuifden hem afscheid.

Hij zag mij scherp aan, en een oogenblik vergetende, dat hij zich daardoor verried, schoot er een blik, als een bliksemstraal, uit zijn oogen. Maar het volgende oogenblik was hij weer de zachtmoedige kleermaker, waarvoor hij zich uitgegeven had, en zei weifelend: Kara, kara, hm? Ik kan er niet op komen wat dat kan zijn. Als gij het geheele woord wist, kon ik u misschien helpen.

Gelooft gij, dat ik dat doen kan? Ja, Heer. Gij zijt degeen, van wien de profeten gesproken hebben, gij zijt de Messias! Vrouw, groot is uw geloof, u geschiede gelijk gij wilt. Een oogenblik nog toefde hij, de schare rondom zich vergetende, één oogenblik, toen reed hij verder, terwijl de geredde met een van dank overvloeiend hart luide riep: Eere zij God in den hooge! Gezegend zij de Zone Davids!

"Laat eens zien," herhaalde ik, "daar er slechts één weg is, dien zij volgen, moet ik weder bij hen komen. Het is genoeg, als ik nog hooger op ga. Ten minste als zij, mij niet vindende en vergetende dat ik vooruit was, niet op de gedachte gekomen zijn om achteruit te gaan. Welnu! zelfs in dit geval zal ik, als ik mij haast, hen terug vinden. Dat is duidelijk!"

Maar dat papier....? dát papier 't welk immers werktuiglijk door haar in den zak gestoken, nu uit hare kleeding te voorschijn kwam....? Zij weet niet het is zij ziet.... Hemel! kan zij haar oogen gelooven!? Die woorden: "Eenige en algeheele erfgename...." Zij herhaalt ze luide; het duizelt haar; en zij hoort het gebrul dat de kamer vervult: zij staat roerloos; verneemt woorden en vervloekingen, die haar 't hart doen krimpen; en terwijl zij op een kalmen en waardigen toon zegt: "Zie dan hoe snood en boosaardig mijn opzet was," scheurt ze het blad in verscbeidene stukken, juist op het oogenblik dat Joost Van Meerle, die, zijn eigen ellendigen toestand geheel vergetende, uit zijn zetel was opgesprongen, met een pijnlijken kreet op den grond en voor hare voeten nedervalt.

Welk eene erfenis is, ook onder dat opzicht, het huis van Savoye in den schoot gevallen! Maar wij moeten ook aan deze dynastie gerechtigheid laten weervaren: vergetende op welke wijze en door welke middelen zij in het bezit dezer schitterende erfenis is gekomen, moeten wij erkennen dat zij de nalatenschap harer voorgangers in eere houdt en toont hare schatten op prijs te stellen.

"Hemel, als ik bedenk, dat vader ook zoo geweest is," zeide zij en knelde haar tanden samen, vergetende dat zij door dat ééne "ook" zichzelf aan oom Frans bloot gaf. Tot nu toe had hij er aan getwijfeld, of zij haar mans levenswijze kende nu had hij plotseling zekerheid en het was een verlichting voor hem.

"O, wat zal ik toch beginnen! daar weet ik niets van," dacht Bets, en in haar verlegenheid het gebrek van Frank vergetende, zei zij, in de hoop hem aan het spreken te krijgen: "Ik heb nooit zien jagen, maar jij hebt het zeker wel's gedaan?" "Vroeger wel, maar ik kan 't nu natuurlijk nooit meer doen, want ik heb me bezeerd bij het springen over een hek.