United States or Cyprus ? Vote for the TOP Country of the Week !
Den volgenden middag had ze geen vleesch gewild aan de koffie. Of ze vegetariër werd? Nee, 't was zuinigheid; haar maandgeld was op.... Mary had haar even doordringend aangekeken, toen luchtig gezegd: "Mooi zoo! Enfin, Frieda en ik hébben nog 't onze. Eet dus gewoon mee; zoo sterk ben-je niet." En daarna had ze niets meer van 'm gehoord of gezien.
Het voorstel van den vegetariër Jem Cip werd dus door den directeur William T. Forbes en door nog eenige andere clubleden ondersteund, zoodat men besloot de benoeming van den voorzitter te laten afhangen van het treffen van het middelpunt.
Zoo ging ook Jem Cip, die in het openbaar beschuldigd was een voet meer darmen te bezitten dan een gewoon menschenkind, naar huis, waar hem als vegetariër een avondmaal van groenten en peulvruchten wachtte. Twee der voornaamste ballonisten twee slechts dachten er niet aan om hunne woonhuizen op te gaan zoeken.
Maar hoe liefdevol zijn ook de andere figuren in dit boek gebeeld. Carlotta, de zachte zuster van den goeden, fijnen, gewetensvollen pastoor van Cavarna, en Carmela, de flinke moeder van dat aardige kereltje Massi; de trotsche Luigia, de moeder der Muzzo's; Ambrogio Muzzo, de gegriefde, van zijn zonen beroofde vader, die ten slotte in wanhoop den trotschen kop buigt en zijn dochter met een Taddeï laat trouwen: in 's hemels naam ... hij heeft geen wil meer ... hij is òp. En die joviaal-ronde pastoor van Montagnola. Maar het Mayertje, ofschoon uitstekend doorvoeld, is niet zóó goed gebeeld: de schrijvers hebben hier te zeer den objectieven verhaaltoon verlaten, zijn te nederbuigend, te spottend, [p.36] te humoristisch geworden. Met den Zoppo, den uit den treure preekenden vegetariër en theosoof vormt zij niettemin een aardig kontrasteerend stelletje, waaraan we wel eens 'n fijn-comische situatie te danken hebben. Maar bovenal valt "'t Mayertje" te waardeeren, wanneer men deze figuur als compositorische waarde keurt. Zij blijkt dan, dunkt mij, van zelf te symboliseeren het verachtelijkste gevolg van een in 'n betrekkelijk primitief land binnendringende weelde, die weliswaar door het meerendeel harer gevolgen, maar toch vooral door dit, een tot dan nog natuurlijk-levende, landelijke bevolking langzaam corrompeert. In een van haar tallooze minnehandels gebruikt Madame Mayer een jong meisje uit het geslacht der Muzzo's als "postillon d'amour," welk kind op een van die boodschaptochten door den "minnaar" van het Mayertje wordt verleid.... Hoe men dan ook dit boek als een verzameling van losse tooneeltjes en tafereeltjes kan beschouwen is mij een raadsel. Zeer zeker zijn de steunbalken in het bouwsel verborgen en is dit niet fraai en goed? maar het dunkt mij wel wat zonderling van een bouwkundige, om, wijl hij de einden niet door de muren ziet steken, te meenen dat die balken er niet zijn! En nu lezer! "Ben ik uitgegaan om te vloeken en heb ik gezegend"? Neen, neen, ge vergist u, zoo ge dit meent, ik ben geen Bileam, en al berijd ik soms 'n stokpaardje, ik zit nooit op 'n "ezelebeest," zooals Couperus zou zeggen! Ik heb mooi gevonden en ik heb gezegend, ik vind leelijk en ik vloek uit echte en diepe ergernis: Wat dit boek zegt, dat zegt het voortreffelijk een enkele, in de sfeer van het geheel niet thuis hoorende metafoor, een enkel geaffecteerd zinnetje daargelaten, heeft ook de taal die aangenaam stemmende verzorgdheid, welke de gerechtvaardigde achting der schrijvers voor eigen vermogens bewijst maar in 't verzwijgen, daar zit 'm het ergerlijke in. Niet voor niets hebben we de Fransche boeren van Zola en de Balzac, de Hollandsche van Querido leeren kennen, en zouden deze eveneens katholieke Italianen zoo heel anders zijn?... Geloove wie 't kan, ik niet! Maar al hadden we ook niets van Zola'sche of andere boeren gehoord, [p.37] dan nog zouden wij voelen, dat hier levenszijden verzwegen of verdoezeld zijn. En indien dit niet voortkomt uit zekere zielsarmoede bij de schrijvers, een verfijningsontaarding, waardoor voor hen die levensuitingen ondoorvoelbaar zijn geworden, een zelfde zielsarmoede als die telkens nieuwe prikkels noodzakelijk voor hen maakt, om tot scheppen te komen, d
Mag ik den naam weten van hem, die mij het laatst in de rede gevallen is?" "Zijn naam?" vroeg Uncle Prudent. "Ja, zijn naam, mijnheer de voorzitter!" "Ik heet Jem Cip.... en ben vegetariër...." "Burger Jem Cip," hernam Robur, "ik wist reeds lang, dat de darmen van de vegetariërs langer zijn, dan die van andere menschen."
Jem Cip was een vegetariër uit overtuiging, met andere woorden: een van die groenten-verorberaars, die een eeuwigen haat aan ieder dierlijk voedsel, aan alle gegiste dranken gezworen hebben, zooals halve Brahmannen en halve Muzelmannen, en zich tot mededingers opwerpen van Nieuwmann, van Pitman, van Ward, van Daris en van meer andere beroemde volgers van de onschadelijke secte der getikten.
Maar 't kan me nie meer schele ook en 'k wor d'r onverschillig over. "Daar had je Dr. X, christelijk afschaffer en vegetariër. Bel 'k ook an de deur. Roept de meid: "mevrouw, kom nou toch 's kijke, daar staat dat en dat op die man z'n kist." Geeft de mevrouw mijn receptie in die gehoorzaal, en vraagt mijn wat dat beteekende.
Als je iemand hoort praten over z'n overtuiging, of 't nu 'n Hegliaan is met 'n breede kop, of 'n extatische vegetariër, of 'n vredige wereld-vrede-vriend, dan krijg-je altijd den indruk: "ja, wezenlijk, ik zou er wat voor kunnen gaan voelen; er is toch veel moois in;" ik heb dat ten minste; maar je begrijpt, ik ben óók nog niet erg ver met m'n ontwikkeling." "Wat ben-jij eigenlijk?" Mary lachte.
Met zet den vorm in lauw water op een matig vuur en laat den pudding een half uur koken. B. Koude puddingen. Voor vruchtenpudding kan een vegetariër natuurlijk geen gebruik maken van gelatine. De agar-agar, uit zeewier bereid, doet minstens even goede diensten en heeft daarenboven het voordeel goedkooper te zijn. Aardbeienpudding.
Woord Van De Dag