United States or United Arab Emirates ? Vote for the TOP Country of the Week !


"Verscheurt hem:" "Met vier paarden!" "De lynchwet!" "Hij moet aan de ooren getrokken worden!" "Neen, wij zullen hem als eene schroef draaien en wringen!...." "Dat heeft hij verdiend!" "En meer dan dat!" De woede der vereenigde ballonisten in Weldon-Institute was ten top gestegen. Zij waren van hunne stoelen opgevlogen en omringden thans gillend en schreeuwend het spreekgestoelte.

Zoo ging ook Jem Cip, die in het openbaar beschuldigd was een voet meer darmen te bezitten dan een gewoon menschenkind, naar huis, waar hem als vegetariër een avondmaal van groenten en peulvruchten wachtte. Twee der voornaamste ballonisten twee slechts dachten er niet aan om hunne woonhuizen op te gaan zoeken.

"Eervolle en hooggeachte ballonisten," zeide hij met ernstige stem, "gij zijt thans vrij, geheel vrij om te gaan en te komen, zooals gij zulks zult verlangen...." "Vrij en frank?" vroeg Uncle Prudent. "Ja, zeker,.... althans binnen de grenzen van den Albatros!" Uncle Prudent en zijn secretaris Phil Evans stormden de cel uit.

Maar men schreeuwde nog maar en hield voorloopig de handen te huis. Robur bleef onwrikbaar als een rots op het spreekgestoelte staan, en vond eindelijk gelegenheid om nog uit te roepen: "Die luchtgevaarten hebben geene vorderingen gemaakt, burgers ballonisten! Maar de toekomst behoort aan de vlieg-werktuigen! De vogel vliegt, toch is het geen ballon maar wel degelijk een machine!"

En, ziehier, welke eindconclusie hij die ballonisten naar het hoofd wierp. "Met uwe luchtballons kunt ge niets uitvoeren, zult gij tot geen resultaat geraken; ja, ik ga verder, gij zult er niets mee durven ondernemen!

Ditmaal was er geen houden meer aan. Hoe de kreten te beschrijven, die ontsnapten aan al de kelen, aan al die monden, die op Robur gericht waren als zooveel geweerloopen, of als zooveel kanonmondingen? Hadden zij daar niet eene oorlogsverklaring vernomen, die als het ware in het kamp der ballonisten gesmeten werd?

In die groote zaal bewogen zich een honderdtal ballonisten, die allen met den hoed op het hoofd, gebaren maakten, door elkander spraken, kibbelden, twistten, schertsten, en dat alles, onder het hooge voorzitterschap van een president, die bijgestaan werd door een secretaris en een penningmeester. Die ballonisten waren geene werktuigkundigen van professie.

Men had vernomen, hoe en door wien, dat kon niemand verklaren, dat een geheimzinnig persoon, een zekere werktuigkundige, Robur genaamd, Robur de Veroveraar! verschenen was en dat hij een wedstrijd had willen aangaan met de ballonisten; maar dat hij toen op eene onverklaarbare wijze verdwenen was, zonder dat men er in had kunnen slagen, hem weer op te sporen.

"En krachtens welk recht, heeren ballonisten," vroeg Robur op zijne beurt, "hebt gij mij in uwe Club beleedigd, uitgejouwd, bedreigd, en wel zoodanig, dat het mij verwondert, dat ik levend buiten uwe vergaderzaal geraakt ben?" "Ondervragen is niet antwoorden," hernam Phil Evans gebelgd. "Dat is eene onbetwistbare waarheid; maar...." "Kom, kom, geen praatjes!" viel de driftige secretaris in.