United States or Afghanistan ? Vote for the TOP Country of the Week !


Maar omdat ik met myn houding verlegen was, en wel wat praten wilde, antwoordde ik: Ja, kereltje, ik kom om je papa te spreken. Zou hy spoedig komen, denk je? Dat weet ik niet. Hy is uit, en zoekt geld om een verfdoos voor me te koopen. Stil, myn jongen, zei de vrouw. Speel wat met je prenten of met de chinesche speeldoos. Je weet immers dat die m'nheer gister alles heeft meegenomen.

"Ik ging alleen, om een luchtje te scheppen." "En waar vindt men dat op dit eiland?" "Waar 't waait, heer." "Opperbest, mijn kereltje! Ik zie, dat ge een guit zijt. Verbeeld je dan nu maar, dat ik de frissche lucht ben en je in de gevangenis blaas. Pakt hem, mannen, en neemt hem mee. Zoo waar ik stadhouder ben, zal hij van nacht slapen, waar hij geen frissche lucht kan scheppen."

Ze hielden allen twee breede blauwe linten vast, die verbonden waren aan de kar van de Heilige Maagd, en deden denken aan de duiven die de kar der Lente voorttrekken. Na lang wachten verscheen uit een gordijn een aardig kereltje met vleugels, rijlaarzen, een sjerp, een ceintuur en een hoed met pluimen.

Hij pakte Jantje bij zijn kraag, deed het kelderluik in den winkelvloer open, en stopte Jantje doodbedaard onder den grond. "Zie zoo, kereltje," zei Dik, "daar mag je schreeuwen, zoo lang en zoo hard je maar kunt. Ga je gang maar." Jantje vond het een afdoend geneesmiddel, en jammerde: "Ik wil naar bed! Ik wil naar bed!" "'t Is nog maar half zes!" zei zijn vader.

De hond hief bedaard zijn kop op en keek om, ten einde te zien, wie zoo brutaal was, zijne rust te durven storen, doch ziende, dat hij slechts met een klein kereltje te doen had, vond hij het geval niet de moeite waard, om er zich voor op te richten. Hij legde daarom zijn kop weer stilletjes in de sneeuw en kneep opnieuw zijne oogen dicht. Dat was echter volstrekt de bedoeling van onzen Dik niet.

Ze vonden een probaten maatregel uit, hoofdzakelyk gegrond op de overweging dat de tyd van 'n onbezoldigden jongste-bediende geen geld reprezenteert. Zoo'n kereltje moest in de nabyheid van 't postkantoor den besteller afwachten, en hem overhalen om de voor "m'nheer" of "de heeren" aangekomen brieven op-straat aan hem aftegeven.

Vraag hem maar 's of de domheid en luiheid van de inlanders ergens haar wedergade vinden!" "Werkelijk," antwoordde het kleine kereltje, dat bedoeld was: "nergens ter wereld ziet u luier individuen dan de inlanders hier. Nergens ter wereld!" "Geen verdorvener en geen ondankbaarder wezens!" "Geen onbeschofter ook!" De blonde jonge man begon met ongerustheid overal heen te kijken.

Is ook niet de bekende Cupido, de bewerker en vader van elke nauwe betrekking, volslagen blind? Evenals hem het niet schoone schoon voorkomt, brengt hij het tusschen U ook zoo ver, dat ieder het zijne voor schoon houdt, zoodat een oude smoorlijk is van zijn oudje, evenals een jong kereltje van zijn meisje.

"O, dan kom 'k toch maar even boven; ik heb 'n pakje van huis gekregen, met ook iets voor haar; 'n das of 'n strik; ik weet niet precies." Ze hoorde 'm de fiets in de gang zetten, toen z'n vlugge stappen op de trap. Het was zoo'n kordaat kereltje, niet groot, maar breed gebouwd, rechtop en energiek, met kleine, sterke handen, en 'n kop met 'n wil. "Goeienmiddag. Wat voer-jij uit?"

Honderd pond?! Maar kereltje, ik weet heusch niet waar ik ze van daan moet halen. Heb je ze bepaald noodig? Kan je het niet uitstellen? Of kan ik niet een cheque voor je teekenen? Neen, hij moest ze in handen hebben, in handen. Nu ... wacht dan ... misschien weet ik er wel wat op ... Ja, ja, ik zal er wel wat op weten. Morgen zal ik wel eens zien ... Morgen ochtend? Heb je ze dan noodig?