United States or Hungary ? Vote for the TOP Country of the Week !
Dien avond ging James per fiets daarheen ik vertel u precies, wat hij mij verteld heeft en hij zeide tegen Arthur, dien hij in het woud ontmoette, dat zijn moeder zeer naar hem verlangde en op hem wachtte op de heide, en dat, wanneer hij te middernacht weer in het boschje kwam, hij daar een man zou vinden met een paard, die hem naar haar toe zou brengen. De arme Arthur liet zich beet nemen.
Maar ten slotte werd het toch weer helder; ik besteeg mijn fiets en rolde door het land, overal rondkijkend en tegen den wind in trappend. Ik legde vele kilometers af, reed over ophaalbruggen en dammen, langs weiden en stukken bouwland, door dorpen, die alle aan elkaar gelijk waren, en kwam te Wemeldinge op den tijd toen mijn maag luide riep om nieuwen voorraad.
Meneer had 't zich ingewikkelder voorgesteld, minder eenvoudig en grooter. Het was een vrij sober instrument, dat je makkelijk kon monteeren en waarvan de gebruiksaanwijzing glashelder scheen. Mevrouw zat in Piet's studeerstoel verbaasd te knikkelen, Amélie hielp de machine saamschroeven. Langs je rug liep een stang als van 'n fiets, die 'n aluminium-geraamte droeg. Benee waren gewone pedalen.
Met zijn geverfde handen greep hij de handvatten van het stuur, en voort ging het weer. En 't ging weer goed ook. Jan trapte als een dolleman. "Straks zal ik de handvatten wel afvegen," dacht hij. "Ik denk, dat mijn kleeren ook wel vol verf zullen zitten. Die akelige paal ook. Hoe kan de fiets er nu juist tegen aanrijden." O, wat slingerde Jan langs den weg.
Als ik, omtrent donker van mijn rijwiel-rit terugkeerend, Kreels erf langs fiets, zie ik mijn zuster Trijn aan den ingang daarvan staan. Zij wenkt mij. Ik stap af. "Ga mee", zegt mijn zuster Trijn. Haastig stappend, brengt zij mij bij de mouw naar het kot, waarin de ronde vormen der biggen nog net zijn te onderscheiden.
Elke Antwerpenaar is er meermaals te voet of per fiets naar toe getrokken, kent de rust van het begijnhof, de groote koele Sint Gumarus kerk vol zware pracht, de boompjes langs de Nethe, de steenen brug, de winkeltjes met de beroemde liersche vlaaikens... De bommen vielen daar te midden dat oude stille leven. Dat was bij de deur. Eene groote verslagenheid begon in de stad te heerschen.
Van Dril zei niets, maar hij lachte eventjes, wat Karel moed gaf, dat hij de gewenschte toestemming verwerven zou. "Mag ik, Vader?" vroeg hij nog eens. "Als je dan maar voorzichtig bent," zei Van Dril. "Breek geen armen of beenen, en de fiets ook niet." Dat liet Karel zich geen twee keer zeggen. "Ga je meê, Jan?" vroeg hij met eene kleur van blijdschap "Dan gaan we leeren fietsen."
Maar ten slotte werd het toch weer helder; ik besteeg mijn fiets en rolde door het land, overal rondkijkend en tegen den wind in trappend. Ik legde vele kilometers af, reed over ophaalbruggen en dammen, langs weiden en stukken bouwland, door dorpen, die alle aan elkaar gelijk waren, en kwam te Wemeldinge op den tijd toen mijn maag luide riep om nieuwen voorraad.
Zoo zagen de beide oudsten den eersten dag van hun komst de ossenkar vol verbazing voorbijrijden en juichten en riepen, dat zij nog nooit zulke groote bokken hadden gezien, terwijl ook de kar het eerste voertuig was dat zij onder de oogen kregen, en een fiets voor hen een wonderding was uit een onbekende wereld.
Was de slang met 't aansteken zooeven 'n eindje van 't comfoor afgegleden? O, nee, Frieda had al meer over gaslucht geklaagd; ze rook het nu ook, nu ze er dicht bij was; ze zouden hé, daar was Ru Bruining, met z'n fiets. "Mary is niet thuis, Ru." "Zóó. Zou 't nog lang duren?" "Nee. Binnen 'n kwartier zal ze er wel zijn."
Woord Van De Dag