United States or Montenegro ? Vote for the TOP Country of the Week !
BILLING. Denk je dat ik dat niet opperbest weet? Maar het is me
"Ik ging alleen, om een luchtje te scheppen." "En waar vindt men dat op dit eiland?" "Waar 't waait, heer." "Opperbest, mijn kereltje! Ik zie, dat ge een guit zijt. Verbeeld je dan nu maar, dat ik de frissche lucht ben en je in de gevangenis blaas. Pakt hem, mannen, en neemt hem mee. Zoo waar ik stadhouder ben, zal hij van nacht slapen, waar hij geen frissche lucht kan scheppen."
Mij dunkt, dat het niet onmogelijk zal zijn om dien, zonder gezien of gehoord te worden, buiten boord te brengen." "Opperbest!" zeide Phil Evans. "Ik zie met genoegen, Uncle Prudent, dat gij kalmer zijt. Dat is noodig, om te kunnen handelen. Maar op dit oogenblik zweven wij boven de Kaspische zee. Talrijke vaartuigen zijn in het gezicht.
"O baardschrabber, o baardschrabber!" riep Don Quichot uit, "meent ge werkelijk, dat deze dwaze historie zoo goed op onze omstandigheden past? Ik voor mijn part geloof dat niet; want ik weet opperbest, dat ik niet Neptunus ben, en verlang van niemand, dat hij mij voor wijs houdt, als ik een domme ezel, een onwijze sukkel ben.
Toen mijnheer de baljuw aankwam, stond de molenaar Voss met eene zwarte manchestersche muts op het hoofd voor de deur, en zijne vrouw stond bij hem in een zwart kalaminken rok, en hij boog, en zij neeg, en de baljuw vroeg: "Wel, vriend Voss, hoe gaat het?" "Opperbest;" zeide de oude molenaar, terwijl hij de treê neêrsloeg.
Nu moeten er een paar man omhoog om de zeilen in orde te brengen en intusschen zal ik dezen knaap hij wees op den bediende van den kapitein ontboeien en hem een ontbijt klaar laten maken, want hij weet waar de boel te vinden is." "Opperbest, Mesty, want van die boonensoep heb ik meer dan genoeg. Ik zal intusschen naar beneden gaan om de dames mijn compliment te maken."
Hij was als een Kabluna gekleed, en daar hij een buitengewoon goed jager was, had ik hem een geweer gegeven, waar hij zeer trotsch op was en dat hij opperbest behandelde. Ik vroeg hem, of hij ons niet liever wilde verlaten en aan land gaan, maar hij antwoordde beslist ontkennend. Ik nam hem mee naar de Eskimo's, die bij Sten woonden, en zie daar, ze konden elkaar verstaan.
»Kijkt eens hier, wat prachtige tobben!" riep hij uit. »Daar kan Claes Kees Symensen zoo gemakkelijk in liggen, of hij in Abrahams schoot lag. Deze tweede is wat kleiner, en zal wel geschikt zijn voor Jan Walichs. Nu, wat zeg je er van? Heb ik niet goed gezorgd?" »Opperbest," zei 't Oude Hoen. »Laten wij de tobben aan boord brengen.
»Ik weet ze nog opperbest: Alleen betreft het de kanten, 34 leerlingen werkten 12000 uren; maar dit is een aandoenlijke mededeeling, vind ik.« »Als Dora nog klein was, zou ze weer zeggen: »Ik krijg er de huil van in mijn keel!« Niet waar,« vroeg Jan. »Die huil daargelaten, is het waarlijk zeer treffend zoo iets te vernemen.
Hij wilde hem een en ander vragen. En een kwartier daarna wist hij al opperbest, wat er aan mankeerde. »U moet uw jongen zijn zin geven,« zei hij tot Van Kempen, »anders gaat hij kwijnen en dan kon u hem weleens verliezen. Ik sta voor niets in, als er geen verandering komt.« Een half jaar later was Henk op het gymnasium. Van Kempen had moeten berusten in het onvermijdelijke.
Woord Van De Dag