United States or French Polynesia ? Vote for the TOP Country of the Week !


Voorts behoeft niemand hem te leeren, dat hij de ouders zijne hulde betoonen moet, dat hij, als zij des avonds op de stoepbank onder de luifel een luchtje scheppen, met breeden armzwaai den geveerden hoed lichten en met een hoffelijk woord hen aanspreken zal.

Deze had alzoo volle vrijheid om het voorstel van Frits gehoor te geven en met hem een luchtje te gaan scheppen in den tuin, die er dan ook, nu de zon in de laagte was, allerbekoorlijkst uitzag.

Tusschen de zware takken van die eeuwenoude boomen, heeft men een soort van terrassen of plankenvloeren aangebracht: de bezoekers van de villa kunnen dus, des verkiezende, te midden van het lommer, eenige ellen boven den grond, een luchtje scheppen, of hunne siësta houden.

Hij was toch de eenige, die verstand van de zaak had. Geleerd was hij, en rijk en als hij niet meê wou doen, was er zeker een luchtje aan de zaak, hoe schitterend ze ook leek. "Als eerst Professor Lövdahl teekent dan doe ik meê en velen met mij," zei Jörgen Kruse. De vlugge kop van Michal Mordtmann had niet lang werk met dat bezwaar.

Hij zat sterk voorover, met zijn linkerhand op 't papier, dat 't niet kon verschuiven, nu en dan alleen wat rechter-op, als hij zijn zinnen zat te maken, bijtend met zijn voortanden op 't botte eind van zijn pennenhouder en kijkend, zonder te zien, door de beregende ruit tegen de huizen aan van den overkant, zijn gezicht vertrokken als was er een vies luchtje.

"De visch houdt van een licht gedekt luchtje... maar men lette ook op den wind ..." Dan las hij hoe men zich moet kleeden. Een kostuum met veel zakken, vetleeren kaplaarzen om natte voeten te vermijden en een regenjas tegen... regen! Daar zou hij moeten overheen stappen, want noch een noch ander had hij in zijn garderobe. Dus ook zijn regenscherm moest hij thuis laten!

Toen werd van alle zijden op arme Chris losgerammeid, de nul van 'n meid, de sukkel die 'n deftige familie op de tong bracht, de stommerik die niet begrijpen kon, dat meneer en mevrouw en de juffrouw 'n luchtje geschept hadden, wat Kobus bezwoer.... Boven liep meneer verwoed op en neer. De torenklok bimde, bamde over 't al slapend dorp.

En hoe iemand er ooit op zou kunnen verlieven?... Nee.... nee.... onmogelijk.... Maar hij was aldoor onrustig. Na 't eten liep hij al weer uit, tot teleurstelling van oom en tante. "Ik kom gauw terug," zei hij, "nog even een luchtje scheppen!" Oom gromde wat van ochtend, middag en avond wandelen en tante keek ontevreden, maar hij stoorde zich er niet aan.

Liefst groet ik onbeschoft niemand van die goeie menschen, van die beste menschen, die nét zoo in d'r nette tuintje luchtje scheppen als ik, ik, die óók zoo'n mooi tuintje heb. 's Nachts is het anders, zoo geheel, wonderlijk anders, is er bekoring, schoonheid, aandoening in het groote, doode, sombere huizenblok, geheimzinnigheid in de roode, flauwe uitschijningen der ramen.

"Zoo," zei Flitz, en, na 't kluwen van Suze, dat van de tafel viel, te hebben opgeraapt, voegde hij er bij: "Hebt u hem al zoo spoedig bezocht?" "Gistermorgen; 't was 'en helder luchtje; ik wandelde toch, en 't logement voorbijgaande, dacht ik, kom, we zullen ons Edel-Achtbaar heertje eens opzoeken; en ja, 'k moet zeggen, 't is me nog danig meegevallen."