United States or Dominica ? Vote for the TOP Country of the Week !
Op dat oogenblik kwam het dienstmeisje binnen en zei, dat er een heer en dame in de vestibule waren, die vroegen of de familie thuis was. 't Bleek, dat het dominé Kruse en zijn vrouw was. Zij spraken allebei tegelijk, en maakten veel excuses, omdat ze zoo laat op den avond de familie nog kwamen storen.
"Neen," antwoordde Abraham; maar hij werd op 't zelfde oogenblik rood, want zoo gemarteld als hij zich op dat oogenblik voelde, toch herinnerde hij zich, dat hij op een dag aan tafel over dat idee van een monument voor kleine Marius had gesproken. "Zie je wel?" riep Kruse bitter, "je herinnert 't je wel.
"Och, schei nu uit," zei Kruse uit de hoogte. "Je ben heelemaal niet grappig." "Ja, maar je vindt dus in ernst, dat ze jong, mooi en rijk is ja, want ze is wel rijk ook." "Neen, rijk geloof ik toch niet, dat ze is," zei Kruse goedig, "maar ze heeft wel een spaarbankboekje met een paar honderd kronen." "Hoe weet je dat?" "Ik heb het boekje gezien."
Broch's uitstekend opstel werd niet voorgelezen; want de warmte werd eindelijk zóó erg, dat de rector in wanhoop order gaf om deuren en vensters open te zetten en daar er toen een vliegende tocht in de kamer kwam, zond hij alle jongens naar de plaats. Alleen Morten Kruse moest voor straf binnen blijven.
"Ja, dat wist ik wel, Moeder, en daarom heb ik 't zoo lang mogelijk verdragen; maar verleden Zondag, toen u uit was, vroeg hij mij hoeveel ik dacht, dat u in huur zoudt kunnen krijgen voor mijn kamers, als ik verhuisde." Juffrouw Kruse werd rood: "En dat zei Maarten tegen jou Peter?" "Ja, meent u, dat Mijnheer de kapelaan zich daarvoor geneert?"
Toen Mevrouw Frederika de volgende keer met haar man bij haar schoonouders kwam, om daar te eten, zei ze met haar eigenaardig zuur glimlachje: "Zoo, hier is boedelscheiding geweest hoor ik." Juffrouw Kruse schrikte op; maar ze antwoordde kalm: "Wat meen je daarmeê, Frederika." "Och, 't was maar, omdat ik zoo'n verhuisboel van hier zag wegrijden, eergisteren."
Maar in 't huis van de oude Kruses veranderde alles; daar was alles gesloten, leeg, uitgestorven. Zoodra Juffrouw Kruse bekomen was van haar oprechte, onmetelijke verbazing, beval ze haar zoon Peter, dat hij nooit met geen enkel woord, de schuld noemen zou, die Maarten hieraan had; zij hoopte, dat dit ongeluk voor haar jongsten zoon tot een zegen en een redding zou worden.
't Was eerder de zoon, die al dit kwaad gesticht had; hij was een vrijdenker en hield zich met Kruse op, om de arme arbeiders af te zetten; zij hadden ook gevoeld wat de liefde van die twee beteekende; en 't was bewezen, zei men, dat Abraham Lövdahl zich in de arbeidersvereeniging gedrongen had, alleen maar om aan 't geld te kunnen komen.
Er was een ruit gebroken, in de hoogste klasse en alle jongens wisten, dat Morten Kruse het gedaan had, maar toen de rector er naar vroeg, wilde niemand antwoorden. Toevallig was Broch ziek, zoodat Lövdahl de eerste was.
Toen kwamen de goede dagen, en toen kwam Maarten ter wereld; daarom was hij zoo dik geworden! De goede dagen gebruikte Juffrouw Kruse om een en ander te leeren, en hoewel 't altijd met de geleerdheid maar zóó zóó ging, toch kreeg ze er zóóveel respect voor, dat ze doorzette, dat haar beide zonen zouden studeeren.
Woord Van De Dag