United States or South Georgia and the South Sandwich Islands ? Vote for the TOP Country of the Week !


Zie eens, fluisterde Snepvangers ademloos. Ja, zei Madame schuw. Stil-angstig keken zij, maar spraken geen enkel woord. Mijnheer hield zijn valiesje krampachtig vastgeklemd. Naast hen zat een bleeke dertiger, die zenuwachtig op zijn snor beet, met verwezen oogen te staren... Achteraf zaten twee dienstmeisjes op hun paaschbest en vezelden.

Maar zij had niets meer; zij had niets meer dan haar eigen droevig leven en het leven van Paulientje; en die beide levens moesten verder leven, omdat zij nog niet dood waren; en zoo ging zij dof en machinaal, met een valiesje aan de hand, tusschen de brandende huizen, tusschen de neerstortende puinen, midden in de vlucht van nog veel andere bewoners, midden in 't geloei, en geschreeuw, en geraas van iets, dat was als een demonische verwoesting.

H j liep met het valiesje naar de mooie logeerkamer, zette het er op de ronde tafel neer, kwam er weer uit terwijl Cordúla met 't nichtje binnentrad, en sprong dansend van blijdschap voor Belzemien en Coben in de keuken op, stil juichend: Alles zjuust! Zuster gebruikt heur verstand. Azeu es 't lijk of 't zijn moet!"

Een boerenjongen, die een valiesje en een vioolkist draagt, staat naast hem en ziet met verwondering, dat de heer, dien hij van den postwagen hierheen heeft geleid om het een en ander voor hem te dragen, plotseling is blijven stilstaan. "Ie kunt wel noar binnen gaan, m'neer! Wie bint hier terecht bie den dokter. Heur ie wel? Zie speult en zingt doarbinnen."

Bij het opnemen van een valiesje, dat ik in de kajuit had laten liggen, voelde ik plotseling eene geweldige pijn aan den voet en nederziende, ontdekte ik den poedel van den Franschman, die, zeker wanende dat ik zijne meesteres beleedigen wilde, zijne tanden op eene geduchte wijze in mijn vleesch had gezet. Och, Mijnheer! vrees niets! zeide de juffer mijn poedel zal u niet bijten!

Mijnheer nam zijn valiesje als schabel. Geef nu maar een boterham, Moeder, zei hij opgewekt. Zij stak haar taschje naar hem uit. Wat is dat? Mijn korfken met eten, zei ze. Wat? In haar onthutstheid had zij het leege eiermandje meegenomen.... Neem een appel, Madame, troostte de meid. Wel ja, lachte Snepvangers en nam een appel, geef dat ding hier, dat kunnen we toch niet meesleuren.

Maar 't is benauwd in de kamer, oordeelde Snepvangers, en 't riekt naar haring. Ge droomt, Snepvangers, Ook goed, onderwierp zich de man. Hij lei zijn valiesje boven zijn hoofdkussen, vleide zich neer en begon direct te ronken. Madame kon niet slapen, lag te woelen en te zuchten. Zij dacht aan de kinderen. Wat zou er met hen gebeurd zijn?

En ik heb niets te doen met bagage, want ik heb mijn koffers al vooruit gezonden. Ik heb niets dan dit valiesje en ik loop gemakkelijk in twintig minuten naar Victoria Station. Dorian zag hem aan en glimlachte. Wat een curieuze manier van reizen voor een modern schilder van naam. Een Gladstone-bag en een ulster! Kom binnen, anders krijgen we al dien mist in huis.

Zij nam op zich om in een valiesje alle voorwerpen, die ik op mijne reis noodig zou hebben, bijeen te brengen. Zij was zoo weinig aangedaan, alsof het slechts een tochtje naar Lubeck of Helgoland gold; hare handjes waren zonder overhaasting bezig; zij praatte heel bedaard; zij gaf mij de verstandigste redenen op voor onze onderneming.

Al wat waarde heeft, oordeelde Snepvangers, maak de coffre-fort leeg in dat klein valiesje... dat zal ik dragen... neem gij zoo wat mee wat we noodig hebben... Pas toch maar op, Snepvangers, een ongeluk ligt op een klein plaatsken! Och kom, zei hij moedig en stapte besloten den gang in, opende de voordeur en stak voorzichtig het hoofd naar buiten.